Claudia Rogge

γυμνά σώματα αναπαριστούν πίνακα
· Εκθέσεις · Πειραιάς · Παλαιό Φάληρο // Δημοσίευση: 22 Νοε 2010

έκθεση φωτογραφίας της Claudia Rogge στο πλαίσιο του Athens Photo Festival 2010

Στο πλαίσιο του εκθεσιακού προγράμματος Under the Bridge που θα αναπτυχθεί στο κτίριο Πεζογέφυρας-Εσπλανάδας και εγκαινιάζεται την Παρασκευή 19 Νοεμβρίου, παρουσιάζεται η έκθεση της Claudia Rogge.

Το θέμα του νέου κύκλου έργων τής Claudia Rogge είναι το άπειρο. Οι μεγάλου μεγέθους εικόνες της είναι εμπνευσμένες από τη Θεία Κωμωδία του Δάντη και αναπαριστούν τους καθορισμένους κλασικούς κάτω κόσμους, δηλαδή: Κόλαση, Καθαρτήριο, Παράδεισος. Εκ πρώτης όψεως, αυτές οι φωτογραφικές εικόνες μοιάζουν να αναπλάθουν τους αντίστοιχους μπαρόκ ζωγραφικούς πίνακες· όμως, με μια προσεκτικότερη ματιά, ανακαλύπτουμε ανησυχαστικές λεπτομέρειες, όπως στοιχεία σοδομίας και διαστροφής. Έτσι, όσον αφορά στο περιεχόμενο, οι τόποι αυτοί ανιχνεύονται σαν με μια κάποια ειρωνεία, όταν επισήμως ακολουθούν συνειδητά τις θρησκευτικές ρίζες των δυτικών εικαστικών τεχνών. Την ίδια στιγμή, και στη μορφή και στο περιεχόμενο, θίγουν σύγχρονα ζητήματα· τυπικά θίγουν το ζήτημα του σκοπού και της ικανότητας των ελεγειακών εικόνων χωρίς τη θρησκευτική χρήση εκείνης της εποχής, ενώ αντιθέτως, από πλευράς περιεχομένου, εξετάζουν την πίστη μας σε μια δυτική θρησκευτική κοινωνία που γίνεται ολοένα και περισσότερο κοσμική.

Μια κοινωνία που, από την άλλη πλευρά, έρχεται αντιμέτωπη με τον παρακινούμενο από τη θρησκεία τρόμο. Το γεγονός ότι ενήλικες, υψηλού μορφωτικού επιπέδου, πίστεψαν πως θα ανταμείβονταν μετά θάνατον με την αιώνια ζωή στον παράδεισο δεν είχε πουθενά αλλού πιο ανησυχητική επίδραση απ’ ό,τι στη Νέα Υόρκη, το παγκόσμιο κέντρο της σύγχρονης νηφαλιότητας.

Ποιες μεταμορφώσεις εντοπίζουμε στο διαδιδόμενο φάντασμα της πίστης, της ηθικής, της αγάπης, του πόθου, της βίας και της διαστροφής; Με τις νέες της εικόνες η Claudia Rogge διερευνά τη διττή φύση του παλαιϊκού καλού και κακού, καθώς επίσης και τη συνάφεια των πράξεών μας όχι μόνο σε αυτόν τον κόσμο, αλλά και σε έναν πιθανό κάτω κόσμο. Σαν μαριονετίστα, η καλλιτέχνις αναλαμβάνει τον ρόλο του δημιουργού, που επιτρέπει τη γένεση ενός κόσμου και τον εμπλουτίζει με στοιχεία που σηματοδοτούν ξεκάθαρα το εδώ και το τώρα, και τα αληθινά τοπία μιας καταληπτής κόλασης και ενός νοητού παραδείσου.

Με την υποστήριξη: Ολυμπιακά Ακίνητα
Με τη συνεργασία: Galeri Vos, Düsseldorf, Germany