Σωτήρης Λάμπρου

Ο Σωτήρης Λάμπρου γεννήθηκε το 1962 στον Αλίαρτο Βοιωτίας, όπου ζει και εργάζεται. Κάνει ασπρόμαυρη φωτογραφία από το 1991. Φωτογραφίες του έχουν δημοσιευθεί στο ένθετο της Ελευθεροτυπίας Βιβλιοθήκη, στο περιοδικό, ''Οδός Πανός'' και στο περιοδικό ποίησης ''κουκούτσι''.
Επίσης φωτογραφίες του έχουν γίνει εξώφυλλο στο βιβλίο του Γιώργου Χρονά, ''Σάββατο'' και στην ποιητική συλλογή της Γρηγορίας Πούλιου, ''Λέξεις εν Κινήσει''. Το 2009 εκδόθηκε από τον οίκο Οδός Πανός φωτογραφικό του λεύκωμα με τίτλο ''Το πετρωμένο δάσος''.

Πότε και ποια ήταν η αφορμή για να ασχοληθείς με την φωτογραφία;

Το 1991. Ήταν ο μόνος τρόπος να μείνω ζωντανός... όσο ζωντανή μπορεί να μείνει μια σκιά.

Από το φιλμ και τον σκοτεινό θάλαμο, στο pc και τα ψηφιακά αρχεία. Οι περισσότεροι φωτογράφοι με την άφιξη της ψηφιακής τεχνολογίας πέρασαν σε αυτή. Εσύ είσαι ένας από αυτούς ή συνεχίζεις να φωτογραφίζεις με φιλμ;

Το φιλμ είναι η παρτιτούρα που πάνω της γράφεται η μουσική μας. Προτιμώ το μελάνι πάνω σ ένα κομμάτι χαρτί.

Το 2009 εκδόθηκε από τον οίκο Οδός Πανός ένα φωτογραφικό σου λεύκωμα με τίτλο “Το πετρωμένο δάσος”. Πες μας λίγα πράγματα για αυτό το λεύκωμα. Πως προέκυψε και πάνω σε ποια θεματολογία κινείται.

Ήρθε σαν φυσική κατάληξη μιας πορείας. Κάτι σαν ξενοδοχείο στην μέση της ερημιάς, όπου για ένα βράδυ βρίσκουν στέγη τα όνειρα το φως και το σκοτάδι κάθε ταξιδιώτη. Το πρώτο φως όμως πάντα ματώνει. Η αυγή σε σπρώχνει μακριά. Έξω. Στην λαμπερή αρρώστια των δρόμων.

Ποια είναι τα θέματα που σε ενδιαφέρει να φωτογραφίζεις;

Όλες οι μορφές που αναδύονται μέσα απ το φως, και σκάνε στα μάτια μου με δύναμη. Ότι νομίζω ότι κατακτώ με έχει ήδη κυριεύσει.

Κατά την γνώμη σου ποιοι παράγοντες συντελούν στη δημιουργία μιας καλής φωτογραφίας;

Είναι ένας οριακός ψυχισμός της πραγματικότητας. Ένα καθαρό σημείο στον χωροχρόνο όπου εφάπτονται ο ρυθμός του παρατηρητή και ο ρυθμός του Κόσμου, με αποτέλεσμα να απεγκλωβίζεται η τάξη μέσα από το χάος.

Ο χώρος που κινείσαι φωτογραφικά είναι ο χώρος που ζεις και εργάζεσαι ή νιώθεις την ανάγκη να ταξιδέψεις για να φωτογραφίσεις;

Από το πετρωμένο δάσος και μετά σχεδόν όλες οι φωτογραφίες έχουν γίνει στον Αλίαρτο. Ταξίδι μπορεί να είναι και το δωμάτιο σου. Όπως ταξίδι μπορεί και να μην είναι εκατομμύρια χιλιόμετρα. Η ίδια η ζωή είναι φυσικά το ταξίδι. Αν ζεις ταξιδεύεις.

Πιστεύεις πως η οικονομική κρίση επηρεάζει την Τέχνη και την φωτογραφία γενικότερα;

Πιστεύω πως οι άνθρωποι έχουν ξεχαστεί εδώ και καιρό. Ο Κόσμος έχει γκρεμιστεί εδώ και καιρό. Κι αυτό γιατί χάσαμε κάπου τον εαυτό μας. Η καταστροφή από κει ξεκινά, και η δημιουργία επίσης. Δεν ήταν ανάγκη να έρθει η οικονομική κρίση για να το θυμηθώ. Τα πάντα επηρεάζουν την φωτογραφία γιατί η φωτογραφία δεν είναι παρά εμείς
που ξαπλώνουμε στο κρεβάτι μας να ξεκουραστούμε.

Με τι εξοπλισμό φωτογραφίζεις συνήθως;

Έχω μαζί μου μια Contax G 2. κι έναν σαρανταπεντάρι φακό. εδώ και 6 χρόνια. Πριν απ αυτά υπήρχε μια Νικκον 801 κ ένας εικοσιοχτάρης φακός.

A/M ή χρώμα και γιατί; / Α/Μ και γιατί;

Το φως είναι ασπρόμαυρο. Μέρα και Νύχτα. Το χρώμα είναι ψευδαίσθηση. Ίσως οι σκύλοι έχουν δίκιο που βλέπουν άσπρο μαύρο, κάτι σαν το παγωτό για κοράκι, του Don Van Vliet. Το αληθινό χρώμα ενός Ρόδου είναι το άρωμά του.

Ποιές είναι οι φωτογραφικές σου επιρροές;

Atget, Sander, Sudek. για μένα οι ψηλότερες κορυφές.

Πιστεύεις πως η ενασχόληση σου με φωτογραφία σε άλλαξε σαν άνθρωπο;

Μεγαλώνοντας βρήκα μπροστά μου τους καρπούς απ ότι είχα σπείρει. Αλλάζοντας έμεινα αυτό που είμαι.

Υπάρχει κάτι που θέλεις να συμπληρώσεις;

Ευχαριστώ Ανδρέα. Καλή Δύναμη!