Φωτογραφική Ομάδα METAPOLIS

Λογότυπο φορέα
· Λέσχες - Ομάδες · Αθήνα

Η Φωτογραφική Ομάδα που ίδρυσαν το 2009 ο Γιάννης Γιαννακόπουλος και ο Κώστας Κουρτίδης μαζί με τα μέλη της ομάδας, αναζητούν την δική τους μετεξέλιξη της πόλης, την METApolis.

Η πόλις και η Μετάπολις
Ένα παιχνίδι ανάμεσα στο χρονικό «μετά» (post) και στο «ομοαναφορικό μετά» (meta). Η μετεξέλιξη της πόλης, αλλά και η ερμηνεία της μέσα από τη συγκέντρωση των επιμέρους τμημάτων της, μέσα δηλαδή από την ίδια την πόλη, από όλους εμάς. Εμπεριέχει κ ξεπερνά τον όρο Πόλη- Μητρόπολη. Αυτό είναι η Μετάπολις;

Για τον Γάλλο κοινωνιολόγο Francois Ascher η Μετάπολη είναι «η πόλη των πόλεων», «η πόλη των τόπων και των ροών», είναι η τρίτη εξέλιξη της μοντέρνας πόλης, μετά την Αναγεννησιακή Πόλη και τη Μητρόπολη της Βιομηχανικής Επανάστασης. Ένα σύνολο, λοιπόν, τόπων, έντονα αστικοποιημένων αλλά ασυνεχών, όπου η μετακίνηση ορίζεται ως καθοριστικός παράγοντας για να μπορέσει να γίνει προσβάσιμη η κατοίκηση, η δουλειά, η κατανάλωση, η διασκέδαση, οι διάφορες κοινωνικές σχέσεις, οι πολλαπλασιαζόμενες κοινωνικές ευκαιρίες. Διάσπαρτη, κινούμενη, γιγαντωμένη και ολοένα επεκτεινόμενη στην τριγύρω περιφέρεια, δείχνει να έχει ξεπεράσει το παρελθόν της, τη μητέρα μητρόπολη, όχι μόνο αρχιτεκτονικά και κοινωνικά, αλλά και σαν αστική οργάνωση. Στην Μετάπολις οι άνθρωποι ονειρεύονται κάτι που να μπορεί ν’ ανταποκρίνεται στα όνειρά τους. Κάτι που θα αλλάξει, θα μεταμορφωθεί μαζί τους κι όχι κάτι που θα επιφέρει αλλαγή σ’ αυτούς τους ίδιους σαν πράξη από μόνη της.

Για έναν φωτογράφο τι σημαίνει η Μετάπολις όμως; Ορισμοί αυστηροί, αρχιτεκτονικοί, κοινωνιολογικοί καταπιέζουν την προσωπική οπτική και παγιδεύουν το «κλικ». Ένα ύστερα μέσα από την εικόνα, ένα μετά που γίνεται τώρα και οριοθετείται μέσα σε ένα κάδρο, μια στιγμή που «πιάνεται» στο κλείστρο, ένα τοπίο που φεύγει αστραπιαία μέσα από το παράθυρο ενός τραίνου και οι εικόνες του μένουν θολές και κουνημένες, οικείες μορφές γλυκά αγκαλιασμένες στο χαρτί, η Μετάπολις είναι εδώ, είναι παντού, είναι μέσα μας…Φωτογραφίες αναμνήσεις (παρελθόν), ψευδαισθήσεις (παρόν), όνειρα (μέλλον) στροβιλίζονται σε παράλληλους χρόνους, ένα ταξίδι της πόλης στην πόλη, ένα σχόλιο της πόλης για την πόλη, μια αντανάκλαση της πόλης και η αντανάκλαση της αντανάκλασής της. Λίγα δευτερόλεπτα πριν αποτυπώνεται μια μοναδική στιγμή που όμως επαναλαμβάνεται σε ασυνέχειες, διαφοροποιημένη από το χρόνο, αναγεννημένη με διαφορετικές αποχρώσεις ανάλογα με το φως, τη διάθεση, τρυφερές διαφάνειες συναισθημάτων… που συνεχώς αλλάζουν μορφές…

Κάθε κομμάτι που συνθέτει την πόλη, καθένας από εμάς που την κουβαλάμε μέσα μας, κάθε διαδρομή της που δημιουργούμε με τα βήματά μας, κάθε τι που ζούμε, που αγαπάμε, που μισούμε, που ονειρευόμαστε, κάθε δρόμος που χάνουμε και κάθε μονοπάτι που βρίσκουμε… εικόνες από την Μετάπολις και σκέψεις είναι εδώ… η Μετάπολις είμαστε εμείς…