Project "Reminder"

Η περίοδος 2010-2011 υπήρξε για μένα σημαντική και ως ένα βαθμό αποσαφηνιστική. Η μέχρι τότε βασική θεματολογία μου είχε να κάνει με το ανεξάντλητο ζήτημα της ανθρώπινης επαφής με το Υπερφυσικό. Οι επιρροές του παρελθόντος, κυρίως από την C. G. Rodero, με οδηγούσαν σε συγκεκριμένους δρόμους, σε συγκεκριμένες πρακτικές για τον τρόπο που έπρεπε να αναπτύξω το θέμα. Παρατηρώντας όμως τις εικόνες που κατέγραφα, σε μια σειρά από ταξίδια εντός και εκτός Ελλάδας, διαπίστωνα όλο και περισσότερο πως εγκλωβιζόμουν στην πρόθεση να εικονογραφίσω το θρησκευτικό state of mind, ή τουλάχιστον μια σχεδόν στερεότυπη εκδοχή του που είχα στο μυαλό μου. Η αίσθηση της αγαλίασης, του φόβου ή της λύτρωσης, συναισθήματα που πίστευα πως ενεργοποιούνται από τη συμμετοχή των ανθρώπων σε θρησκευτικές και τελετουργικές πρακτικές, με μαγνήτιζαν σε σημείο που πολλές φορές έψαχνα τρόπους να τα εκβιάσω. Όμως, παράλληλα με την έρευνα που έκανα γι' αυτές τις εικόνες, είχε αρχίσει μέσα μου μια αποδόμηση και εν προεκτάσει απομυθοποίηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργούσα. Όσο οι εικόνες πολλαπλασιάζονταν, τόσο το ίδιο το θέμα, όπως το είχα κατα νου, έμοιαζε να απομακρύνεται. Αντί να πετυχαίνω τον στόχο, απομακρυνόμουν από την ουσία του υποκειμένου, αφού προσπαθούσα να το προσεγγίσω χωρίς να αντιλαμβάνομαι τον εγκλωβισμό μου στο μοντερνιστικό πλαίσιο, αντλώντας στοιχεία και πρακτικές από μια περιόδο που ολοκλήρωσε τον κύκλο της εδώ και 30 χρόνια.

Κάπου εκεί λοιπόν, στις αρχές του 2012, το ενδιαφέρον μου άρχισε να φθίνει, και το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, έπαψε πλέον να με απασχολεί. Καταλυτικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και το "Home", ένα θέμα που άρχισα εκείνη ακριβώς την περίοδο, και συγκεκριμένα τον Ιούλη του 2012, μέσω του οποίου επαναπροσδιόρισα τη σχέση μου με το μέσο και το υποκείμενο.

Πριν μερικές ημέρες, ανατρέχοντας στο αρχείο μου έπεσα πάνω στον φάκελο με εκείνες τις εικόνες της περιόδου 2010-11. Κάνοντας κάποιες σκέψεις για ένα τεχνικό ζήτημα, θέλησα να πειραματιστώ με μερικά screen shots των συγκεκριμένων φωτογραφιών. Όταν ολοκλήρωσα μια σειρά από πρόχειρες λήψεις, και τις κατέβασα στον υπολογιστή, διαπίστωσα πως από τη μέση και μετά, μια υπενθύμιση των windows, με τίτλο "Reminder", είχε κάνει την εμφάνισή της, στη δεξιά κάτω πλευρά των εικόνων που είχα φωτογραφίσει.

Παραδόξως, δεν το είχα αντιληφθεί κατά τη διάρκεια της λήψης, και η πρώτη επαφή μαζί του με εξέπληξε, αφού σχεδόν αυθόρμητα, και ίσως και λόγω αυτής της προχειρότητας κατά τη λήψη που έδινε στο αποτέλεσμα μια αίσθηση ατημέλειας, είδα την τυπική αυτή ενημέρωση ως εγγενές στοιχείο των νέων εικόνων. Το περιεχόμενο της υπενθύμισης έμοιαζε ομογενοποιημένο μ' εκείνο των ξαναφωτογραφημένων φωτογραφιών, επιδρώντας κατά κάποιο τρόπο στην σημασία της συνδυαλλαγής που μέσω της φωτογραφικής εικόνας έχουμε με τη Μνήμη. Η λέξη "Reminder", δεν αναφερόταν σε μια απλή υπενθύμιση του λειτουργικού του υπολογιστή μου, αλλά έμοιαζε να αποτελεί μια "προσωπική" υπενθύμιση της υπενθύμισης, μια σημείωση για την σημασία της Mνήνης η οποία αποτελεί την παλαιότερη μορφή μυθοπλασίας.

Κατά τη διάρκεια των λήψεων, τότε το 2011, πίστευα πως τεκμηρίωνα συνειδητά την ύπαρξη των απεικονιζόμενων χαρακτήρων, αλλά στην ουσία τεκμηρίωνα ασυνείδητα την ίδια μου την πρόθεση, όπως και τη υποκειμενική μου άποψη, αγνοώντας πως στο τρέχον μετα-μοντέρνο πλαίσιο, η πρόθεση για την a priori τεκμηρίωση της πραγματικότητας, αλλά και η άποψη για το τι εσ΄τι πραγματικό, απλά και μόνο επειδή παρουσιάζεται στην φωτογραφική εικόνα, βρίσκεται υπό έντονη αμφισβήτηση. Και καλώς βρίσκεται. Ως ντοκιμαντερίστα, αυτό με απασχολεί.