Νίκος Βούλγαρης - Τα Ανήσυχα Όνειρα του κυρίου Η.

«Σκοτεινά υπόγεια, ξεβαμμένοι τοίχοι και μαρμάρινες σκάλες πάνω σε φωτογραφικό χαρτί». Εικόνες που αναζητούν φυγή και υπονοούν τη φθορά του χρόνου. Πρόκειται για «Τα ανήσυχα όνειρα του κυρίου Η.» που παίρνουν μορφή μέσα από 28 φωτο-ιστορίες χωρίς πρόσωπα. Για τα όνειρα αυτά, ο κύριος Η. συζητά περιστασιακά στο καφενείο που συχνάζει με τον φίλο του φωτογράφο Νίκο Βούλγαρη. Ο ίδιος ο φωτογράφος συζητά μαζί μας για αυτή την πρώτη του φωτογραφική έκθεση.

Για το κοινό που σας γνωρίζει τώρα, θα θέλαμε να μας πείτε δυο λόγια για τον εαυτό σας, αλλά και για το πότε και πώς ξεκίνησε η σχέση σας με τη φωτογραφία.

Είμαι 42 χρονών, σπούδασα φιλοσοφία, αλλά εργάζομαι επαγγελματικά στον οπτικοακουστικό χώρο από το 1995. Ξεκίνησα ως βοηθός ηλεκτρολόγου σε κινηματογραφικές ταινίες, πέρασα σταδιακά στο τμήμα της κάμερας ως βοηθός οπερατέρ και οπερατέρ και από το 2006 εργάζομαι ως διευθυντής φωτογραφίας στον κινηματογράφο, την τηλεόραση κλπ. Παράλληλα σχεδιάζω φωτισμούς για θεατρικές  παραστάσεις και παραστάσεις χορού. Η σχέση μου με τη φωτογραφία πηγαίνει πίσω στα σχολικά χρόνια (φιλμ, αναλογικές μηχανές, σκοτεινός θάλαμος κτλ συνηθισμένα) αλλά λόγω της επαγγελματικής μου ενασχόλησης με την κινούμενη εικόνα έμενε κατά κάποιο τρόπο σε δεύτερο επίπεδο, πάντοτε όμως επίμονα παρούσα. Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει και καταλαμβάνει περισσότερο χώρο στις δραστηριότητές μου (και επαγγελματικά σε διάφορους τομείς της λεγόμενης εφαρμοσμένης φωτογραφίας, αν ένας τέτοιος όρος έχει νόημα), μάλλον γιατί μου παρέχει έναν εντελώς διαφορετικό βαθμό ελευθερίας σε σχέση με τον κινηματογράφο, μιας και ο κινηματογράφος είναι κατεξοχήν ομαδική δουλειά και ασύγκριτα πιο πολύπλοκος από μια καθαρά παραγωγική πλευρά.

Η έκθεσή σας περιλαμβάνει 28 φωτο-ιστορίες χωρίς πρόσωπα. Συνειδητή επιλογή η ανθρώπινη απουσία, κατεύθυνση λόγω του θέματος ή τυχαία χρονική συγκυρία;

Ας πούμε ότι ο κύριος Η. αντιμετωπίζει (προς το παρόν;) κάποιες δυσκολίες στο να συνδέσει τη φυγή του με άλλους ανθρώπους. Ίσως αυτό να βρίσκεται στον πυρήνα της αδιέξοδης κατάστασης που αντιμετωπίζει.

Πείτε μας δυο λόγια για την επιλογή των φωτογραφιών (φορμά, b&w, έγχρωμες, μέγεθος εκτυπώσεων).

Οι φωτογραφίες που εκτίθενται έχουν τραβηχτεί με ψηφιακή μηχανή. Είναι ασπρόμαυρες -εκτός από τρεις- και το μέγεθος των εκτυπώσεων είναι 60x40, εκτός από τρεις που είναι τετράγωνες σε μέγεθος 50x50.

Η έκθεσή σας έχει τον τίτλο «Τα όνειρα του κυρίου Η.». Ο κύριος Η. πάσχει από δυσπεψία και μέσα από τις φωτογραφίες σας απεικονίζονται τα όνειρά του. Γιατί αποφασίσατε να δώσετε αυτό τον τίτλο στην έκθεσή σας;

Η έκθεση πραγματεύεται τη φυγή, τις ελπίδες και κυρίως τις ματαιώσεις που αυτή ενέχει. Η ύπαρξη του κυρίου Η. ικανοποιεί δύο βασικές λειτουργίες. Πρώτον, υιοθετώ το βλέμμα του, το βλέμμα ενός ανθρώπου που διακατέχεται από μια εμμονική παρόρμηση φυγής, σε βαθμό που φλερτάρει με το παράλογο και το γκροτέσκο. Από μια άλλη σκοπιά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για κάποιον που κυνηγά τη σκιά του. Όσα κοινά κι αν έχω με τον κύριο Η. δεν είμαι αυτός, μπορώ όμως να προσπαθώ να φωτογραφίζω όπως αυτός βλέπει. Και, δεύτερον, εξασφαλίζει την απαραίτητη απόσταση μεταξύ του έργου και του δημιουργού του, που για μένα τουλάχιστον είναι απαραίτητη συνθήκη δημιουργίας.

Θέλετε να περάσετε κάποιο μήνυμα ή να σχολιάσετε την σημερινή κοινωνική πραγματικότητα μέσα από τις φωτογραφίες της έκθεσής σας;

Επιτρέψτε μου να σας απαντήσω σε δύο σκέλη. Πρώτον, παραθέτοντας ένα απόσπασμα στο οποίο ο Πολωνός κοινωνιολόγος Zygmunt Bauman περιγράφει την κατάσταση κινητικότητας που χαρακτηρίζει το σύγχρονο κόσμο: «Θέλοντας και μη, όλοι μας, εκούσια ή ακούσια, βρισκόμαστε επί ποδός. Είμαστε επί ποδός, ακόμα και αν, σωματικά, μένουμε ακίνητοι: η ακινησία δεν αποτελεί ρεαλιστική επιλογή σ' έναν κόσμο συνεχών μεταβολών». Και, δεύτερον, δυο στίχους του Νικόλαου Κάλας από την Οδό Νικήτα Ράντου: «Όταν η ποίηση δεν καλλιεργεί την ιερογλυφία/είναι για δίσκους και μεγάφωνα».

Θα θέλαμε να μας πείτε δυο λόγια για την επιλογή του χώρου στον οποίο εκθέτετε (Dudu Loft).

Το Dudu Loft το γνώρισα μέσω των StarWound. Εκτίμησα αμέσως την αισθητική του. Όταν γνώρισα τον Παναγιώτη Καλαμαρά, τον άνθρωπο πίσω από αυτήν την αισθητική, θεώρησα τον εαυτό μου τυχερό που είχα τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσω αυτόν τον χώρο για την πρώτη μου φωτογραφική έκθεση.

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα ντύσουν όμορφα οι jazzy cabaret ήχοι των StarWound. Θα θέλατε να μας πείτε δυο λόγια για την επιλογή αυτή της συνύπαρξης ήχου και εικόνας;

Οι Starwound είναι μια μπάντα την οποία καλύπτω φωτογραφικά από τη γέννησή της. Οι φωτογραφίες μου συνόδευσαν τη δημιουργία και την παρουσίαση του πρώτου τους άλμπουμ, φωτογραφία μου επέλεξαν για το εξώφυλλο του άλμπουμ αυτού. ΄Εχω γυρίσει επίσης το πρώτο τους video clip. Μας συνδέει ταυτόχρονα μια μακρόχρονη φιλία σε προσωπικό επίπεδο. Ήταν επίσης δική τους η πρόταση για μια κοινή καλλιτεχνική παρουσία σ' έναν χώρο. Μια πρόταση που δεν μπορούσα παρά να αποδεχτώ.

Υπάρχουν μελλοντικά φωτογραφικά σχέδια ή project με τα οποία ασχολείστε;

Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνομαι τη φωτογραφική διαδικάσια και το ενδιαφέρον μου για τη δημιουργία μεγάλων ενοτήτων με σαφή φόρμα με εμπλέκει σε φωτογραφικά σχέδια, των οποίων η πραγματοποίηση παίρνει χρόνο. Έτσι αυτήν την περίοδο εμπλέκομαι ταυτόχρονα σε διάφορα σχέδια που βρίσκονται σε διαφορετικό βαθμό υλοποίησης. Πιο κοντά στην ολοκλήρωση είναι ένα project που δουλεύω εδώ και τρια χρόνια με ασπρόμαυρες φωτογραφίες σε τετράγωνο φορμά με θέμα ανθρώπους, που για διάφορους λόγους επισκέπτονται τακτικά ή καταφεύγουν στο παραλιακό κομμάτι της πόλης (άλλωστε ο κύριος Η. περπατά συχνά εκεί...).

Η έκθεση «Τα ανήσυχα όνειρα του κυρίου Η.» θα φιλοξενηθεί στο Dudu Loft  από την Τρίτη, 24 Μαΐου (ώρα εκαινιων 20:00) έως και την Κυριακή 29 Μαΐου.