Έκθεση εικαστικών και φωτογραφίας

«Ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να ζεί ελεύθερος» είχε πεί ο Αλμπέρ Καμύ.

Στο παράλογο σύμπαν μας, το γυμνό απο κάθε νόημα, η αίσθηση του ανθρώπου να ζεί σα ξένος σε ένα κόσμο που δεν καταλαβαίνει, οδηγεί στην απελπισία. Οι κούκλες, αντιήρωες σε μια μεταφυσική κατάσταση. Πάντα ασυνείδητες στη γυμνότητα τους, ακυρώνουν τη μέχρι τώρα έννοια της ομορφιάς και αντι αυτού αποκτούν μια έννοια τραγικότητας. Το πλαστικό χαμόγελο σε αντ...ίθεση με τα παράλογα, τραγικά επεισόδια που συμβαίνουν ή πρόκειται να συμβούν, δηλώνει μια άγνοια ή μια σιωπηρή αποδοχή και τελικά μια σύνθετη αντίδραση προς αυτά. Εγκλωβισμένες σ’ενα πλαστικό σώμα, σε μια αιώνια κατάσταση, σε μια αναμονή, μοιάζουν με ακρωτηριασμένες ψυχές που σκηνοθετούν το δράμα της ανθρώπινης ύπαρξης και εκφράζουν την εύθραυστη ισορροπία της ζωής με το θάνατο. Το δύσκαμπτο σώμα τους, αδύναμο να κινηθεί απο μόνο του, γίνεται φορέας πόνου και φθοράς και σύμβολο προσωρινότητας. Σα μοναχικές μαριονέτες, κατευθυνόμενες και τοποθετημένες εκεί απο κάποιον άλλο, συνθέτουν ένα παράλογο σκηνικό σε μια σύμβαση μεταξύ πραγματικού και μη πραγματικού. Τελικά είναι η ζωή τόσο παράλογη, όσο αφόρητος είναι και ο θάνατος?

ΛΙΑΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ
Γεννήθηκε το 1981 στη Θεσσαλονίκη όπου ζεί και εργάζεται. Σπούδασε ζωγραφική στο τμήμα εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ από το 2004-2009. Μέλος της ομάδας καλλιτεχνικής φωτογραφίας «f14 ΚΟΙΝΟΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΩΝ» από το 2009.

Ομαδικές εκθέσεις: 2010, Έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «ΠΡΟΣΩΠΑ» στην f14 Gallery, Έκθεση στα πλαίσια του φεστιβάλ φωτογραφίας Θεσσαλονίκης «Contrast» με θέμα: «Εικόνες με αφορμή τον Ιμπρεσσιονισμό»