Κάποιος με φώναξε SEBASTIAN

Το Rooster είναι στην ευχάριστη θέση να παρουσιάσει τον Guram Chachanidze στην τέταρτη ατομική του έκθεση με τίτλο «Κάποιος με φώναξε SEBASTIAN». Ο Guram γεννήθηκε στη Γεωργία, σπούδασε σκηνοθεσία στο Πανεπιστήμιο της Τυφλίδας και φωτογραφία στην Αθήνα.

Κάθε φωτογραφική δουλειά του χαρακτηρίζεται για την άρτια σκηνοθετική επιμέλεια, προσδίδοντας κινηματογραφική αίγλη στα έργα του. Αφήνει στο θεατή την αίσθηση ότι πρακολουθεί τα καρέ μιας ταινίας δίνοντας παράλληλα την δυνατότητα και ελευθερία στο κοινό να τα συνθέσει.

Ο Guram ζει, εργάζεται και δημιουργεί στην Αθήνα. Εμπλέκεται στους ρυθμούς της πόλης, στην καθημερινότητα της χώρας, αλληλεπιδρά με την ελληνική κοινωνία και δημιουργεί βιωματικά από το υλικό που του προσφέρει η Ελλάδα.

Στο wall project του Rooster θα παρουσιάσει ένα τρίπτυχο φωτογραφικό έργο, μέρος μιας μεγαλύτερης δουλειάς. Εφαλτήριο για νέα καλλιτεχνική δημιουργία αποτέλεσαν τα τραγικά γεγονότα της Αθήνας το 2008. Η πόλη φλέγεται, ένα παιδί σκοτώνεται, κτίρια καταστρέφονται… η εικόνα της χώρας σε τρία χρόνια έχει αμαυρωθεί και από τότε έως τώρα τα πράγματα άλλαξαν δραματικά. Απεργίες και διαδηλώσεις είναι πλέον ότι πιο συχνό, λαμβάνοντας εθνικό χαρακτήρα, η κοινωνία βρίσκει διέξοδο στο δρόμο και αντιδρά… και άλλοι νεκροί, δεκάδες τραυματίες, η ανεργία εκτοξεύεται στα ύψη, μολότωφ, δακρυγόνα, καταστροφές, η εθνική οικονομία καταρέει… αλλά πάντα τον Αυγουστο και κάθε Αύγουστο η πόλη ησυχάζει… ο λαός γεμίζει τα ελληνικά νησιά και η τεκίλα ρέει άφθονη – πανάκεια για μια κοινωνία που αναζητά ήρωες και δεν υψώνεται ούτε ένα χέρι προσφοράς.

Ο καλλιτέχνης ως παρατηρητής των γεγονότων, ορμώμενος από το βιβλίο του Bertolt Brecht: “Leben des Galilei” (Η ζωή του Γαλιλαίου), δανείζεται και υιοθετεί τη φράση του Γαλιλαίου «…αλίμονο στη χώρα που έχει ανάγκη από ήρωες…». Ερευνά την έννοια του ηρωισμού, την ύπαρξη ηρώων στην ιστορία αλλά και την έλλειψή τους στο σύγχρονο κόσμο. Εμπνέεται από τη ζωή και το μύθο του Αγίου Σεβαστιανού, ενός προσώπου με πλούσια εικονογραφία στην τέχνη, από τον Γκρέκο έως τον Ιάπωνα Κίσιν Σινογιάμα. Καθαιρεί την ιδιότητα του Αγίου και κρατά τον ήρωα αντίστασης που βασανίστηκε και πέθανε υπερασπιζόμενος την πίστη του, θέτοντας τον, πρωταγωνιστή στο έργο.

Στο τρίπτυχο έργο του οι εικόνες αποκτούν σημαντικότητα μέσω της έντονης σημειολογίας που ορίζει ο ίδιος ο καλλιτέχνης. Διακρίνονται τρεις δυϊκές φύσεις, τρία διαφορετικά περιβάλλοντα ενώ κοινή μορφή σε όλες τις εικόνες παρουσιάζεται η γυναίκα Μάνα – Χώρα (Ελλάδα).

Στην πρώτη εικόνα, ο ήρωας Σεβαστιανός λαμβάνει τη μορφή του Χριστού για να επικοινωνήσει το πανανθρώπινο, παγκόσμιο μήνυμα του ηρωισμού. Το περιβάλλον αποστασιοποιείται, δε σηματοδοτεί τοποθεσία θέλοντας να θίξει την οικουμενικότητα του «Γολγοθά». Η γυναίκα Μάνα – Χώρα μέσα από τη συμβολογία των χρωμάτων της, με ικετευτικό ύφος παρακολουθεί τη μετουσίωση του παιδιού της σε ήρωα.

Στη δεύτερη εικόνα, το γκρι, βιομηχανικό, αστικό περιβάλλον στοχοποιεί το σύγχρονο ελλαδικό χώρο ενώ η έννοια του ηρωισμού αφήνει το διεθνές θεωρητικό υπόβαθρο και μεταφράζεται ως εθνική συλλογική προσπάθεια.
Ο Σεβαστιανός ως άλλος Προμηθέας, στο ρόλο του σύγχρονου άνδρα, εκπροσωπεί τη μεσαία τάξη, τον νεοπλουτισμό και τον ευκαιριακό πλουτισμό της. Παρουσιάζει σαν απαραίτητο στοιχείο ευμάρειας, το “know how” σε κάθε τομέα, δίχως να έχει την ουσιαστική γνώση να διατηρήσει τα κεκτημένα και καταστρέφεται υπό το βάρος της «εικόνας» μιας ολόκληρης κοινωνίας. Η Μάνα – Χώρα αναλαμβάνει μέσα από το σύνολο να επιλέξει τον έναν που θα ονομάσει ήρωα. Αυτόν που δεν έχει το δικαίωμα να πέσει.

Στην Τρίτη και τελευταία εικόνα το περιβάλλον δρά καταλυτικά καθώς μεταφέρει τον πρωταγωνιστή σε οικείο αλλά συνάμα εχθρικό έδαφος, σε μια τυπική αστική ταράτσα. Το σπίτι – ιδιοκτησία (μτφ. φωλιά, λίκνο) διαφαίνεται ανασφαλές, πρόσκαιρο και σαθρό.

Ο ηρωισμός γίνεται προσωπική προσπάθεια του ατόμου να επιζήσει. Ο Σεβαστιανός στο ρόλο του μέσου Έλληνα πολίτη, παλεύει να ανταπεξέλθει στα οικογενειακά και οικονομικά βάρη. Δίνει μάχη με τα κοινωνικά πρότυπα της εποχής και τη Μάνα – Χώρα που τα γεννά και συνειδητά αποστασιοποιείται από το παιδί της, αντιμετωπίζοντάς το, ως Υπερδύναμο.
Ο ήρωας της οικογένειας έχει να αντιμετωπίσει και να ανεχθεί το οικογενειακό, φιλικό, κοινωνικό και κατ’ επέκταση παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον αλλά κυρίως βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση και αναγνώριση του δικού του μικρού Ήρωα.

Στον Ήρωα που κρύβεται μέσα μας…

Makeup Artist: Ιωάννα Συμεωνίδη
Costumier: Δήμητρα Ζερβούδη
Επιμέλεια: Ηλίας Ζαΐμης