Το Μπαλέτο των στιγμών

Στο πλαίσιο του Athens Photo Festival 2011, εγκαινιάζεται την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου στην οικεία της καλλιτέχνιδος, η έκθεση της Τίτας Μπονάτσου με τίτλο Το μπαλέτο των στιγμών.

Το σπίτι της καλλιτέχνιδας στάθηκε ως αφορμή για αυτή την έκθεση: ένα διατηρητέο νεοκλασσικό στο Θησείο που φέρει την υπογραφή του αρχιτέκτoνα Τσίλερ, και τη σφραγίδα του χρόνου. Ένα σπίτι με πολλά δωμάτια, πολλές γωνίες, πολλά επίπεδα.

Η καλλιτέχνης ανοίγει τις πόρτες του σπιτιού της, δηλαδή του προσωπικού της χώρου, και παρουσιάζει αποσπάσματα της δουλειάς της ως φωτογράφος από τα πρώτα τις βήματα έως σήμερα. Οι δεκατέσσερεις χώροι του σπιτιού υποδέχονται φωτογραφίες οι οποίες συνομιλούν ελεύθερα. Οι δουλειές και οι εποχές ανακατεύονται για να πουν μία νέα ιστορία – τη διαδρομή ενός ανθρώπου, μίας γυναίκας, μίας καλλιτέχνιδας σε διάλογο με τον εαυτό της, σε μία διαδρομή αυτογνωσίας.

Η κάθε εικόνα, ή ομάδα εικόνων, αντιστοιχεί σε μικρά ή μεγάλα βήματα ενός συνόλου, ενός περιπάτου. Όπως τα βήματα που δημιουργούν μία χορογραφία, αυτά που φτιάχνουν τη ζωή μας. Όπως τις στιγμές ενός μπαλλέτου που συνέχεια εξελίσσεται – «το μεγαλείο της ασήμαντης στιγμής» όπως λέει κι η ίδια.

Το πρώτο χαρακτηριστικό της δουλειάς της Τίτας Μπονάτσου: το ψάξιμο και η έρευνα πάνω στην τεχνική και στον τρόπο απόδοσης της εικόνας. Ζωγραφική σε αρνητικά, τυπώματα σε διάφορες επιφάνειες, στατική εικόνα που αποκτά κίνηση μέσω της επανάληψης, της οφθαλμαπάτης, της αφαίρεσης. Μία φωτογραφία ανοίγει δρόμους πολλούς και γεννά νέες διαστάσεις του εαυτού της. Το δεύτερο χαρακτηριστικό: μία ταλάντωση ανάμεσα στην σκέψη, το όνειρο και το αληθινό – ένα τρίπτυχο που συχνά συναντάμε στη δουλειά της.

Με τη σειρά του, ο επισκέπτης καλείται να κάνει μία βουτιά σε αυτό το «παιχνίδι» στο χώρο και στο χρόνο, και να αφεθεί σε μία περιπλάνιση. Είναι ελεύθερος να ανοίξει τις κλειστές πόρτες, να εξερευνήσει την κάθε γωνιά, να σκαρφαλώσει τις σκάλες, να ξεφυλλίσει τα ντοσιέ, να βγει στην ταράτσα, να ακολουθήσει τους ήχους των προβολών, και τελικά να πηδήξει το φράχτη της αυλής για να μεθύσει με το άρωμα του νυχτολούλουδου…

Παρουσιάζονται έργα που έχουν εκτεθεί από το 1988 έως σήμερα σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις, ανέκδοτες φωτογραφίες και βίντεο, και μία σειρά σε εξέλιξη.