24 Days in Havana

Το kitchen bar στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης φιλοξενεί την έκθεση φωτογραφίας του Στέλιου Καρασταμάτη με τίτλο "24 Days in Havana".

Εικοσιτέσσερα...εικοσιτετράωρα στην Αβάνα.
Πεντακόσιες εβδομήντα έξι ώρες έμεινε εκεί ο Στέλιος Καρασταμάτης, για να αποτυπώσει με τη φωτογραφική του μηχανή την παραμυθένια πόλη.

Περπάτησε για ώρες στην ηλιόλουστη Malecon, αποτυπώνοντας τις σκιές και το χρώμα της τσιμεντένιας πόλης.
Πέρασε κάτω από τα μισογκρεμισμένα κτίρια, έξω από τα μικρά καφέ-παντοπωλεία με τα ελάχιστα προϊόντα στα ράφια και τους γερμένους πάνω στα πλακάκια γείτονες.

Κινήθηκε παράλληλα με το επιβλητικό Metrobus, που κουβαλάει κουρασμένα κορμιά κρεμασμένα στα τζάμια.
Έπαιξε με τα παιδιά, που τρέχουν από το πρωί ξυπόλητα στα πλακόστρωτο και τα στενά, ανήλια σοκάκια με τις πολύχρωμες σημαίες και τα μελαμψά σώματα, που γοητεύονται με τα λευκά ρούχα.

Αποτύπωσε κτίρια κιτρινισμένα από το χρόνο που κάνουν χρωματικά κοντράστ με τα κόκκινα, κίτρινα και φουξ αμάξια.

Πέρασε αργά κάτω από τη ζωγραφισμένη φιγούρα του Τσε, που κοιτάζει το μέλλον και κουβαλάει στα μάτια του τον πόθο των κατοίκων για μια δεύτερη επανάσταση.
Πέρασε και δίπλα από τον τοίχο με τις βαριές λέξεις του Φιντέλ και την κρεμασμένη μπουγάδα του πρώτου ορόφου.

Μπήκε στα ψηλοτάβανα δωμάτια και καδράρισε τις μεγάλες κυρίες, που απλώνουν τις φλογερές αναμνήσεις τους στην κουνιστή καρέκλα.

Μπροστά από το τοίχος της Malecon, πάγωσε τις λεπτές κινήσεις των σωμάτων, που παίζουν με τη γεωμετρία λίγο πριν τα καταπιεί ο γαλάζιος Ατλαντικός.

Αποτύπωσε και την κίνηση του καπνού, κίνηση που τα σοκολατένια χείλη αρνούνται να αποχωριστούν, αλλά κρατάνε σφιχτά τα τυλιγμένα Φύλλα Corojo, σαν μεγάλο μπουρί του χρόνου που καίει εικόνες, καίει μνήμες και επαναστάσεις. Κόκκινο, φλογερό χρώμα μπροστά στα σβησμένα μάτια.

Τελικά, η έκθεση του Στέλιου Καρασταμάτη, είναι ένα μικρό δείγμα της γλυκιά μελαγχολικής, αλλά πάντα γεμάτης ένταση ζωής των χαμογελαστών ανθρώπων της Αβάνας.

Κείμενο
Γιώργος Ζαρζώνης