Interiors

Τι δουλειά έχει ένα λουλουδάτο τραπεζομάντιλο απλωμένο μόνο του μέσα στο δάσος; Ή μια ξύλινη κορνίζα με τη φωτογραφία ενός παραδοσιακού εξοχικού σπιτιού καρφωμένη στον κορμό ενός δένδρου; Η Λύντια Χρόνη μας καλεί να επιστρέψουμε νοητά στο αρχέγονο σπίτι μας, τη φύση, από την οποία έχουμε αποκοπεί στη σύγχρονη εποχή, αν και προσπαθούμε έστω και τεχνητά να την απολαμβάνουμε παντού γύρω μας.

Στη σειρά «Interiors» της Λύντιας Χρόνη η ανθρώπινη παρουσία απουσιάζει και υποδηλώνεται από τα καθημερινά της αντικείμενα, τα οποία η δημιουργός τοποθετεί με προσοχή στην καρδιά ενός φυσικού τοπίου, χωρίς να παρεμβάλλονται και να τραβούν την προσοχή από την κύρια εικόνα. Η δημιουργός πραγματοποιεί ένα σχόλιο πάνω στην απομάκρυνση του ανθρώπου από τη φύση και την αστικοποίηση του. Η οικειότητα και το δέσιμο του ανθρώπου με τη φύση είναι σαν ένας ομφάλιος λώρος που δύσκολα κόβεται και αυτό αποδεικνύεται, σύμφωνα με την ίδια, από την προσπάθεια που κάνει ο σύγχρονος άνθρωπος να αναπαραστήσει έστω και τεχνητά, στοιχεία της φύσης στην καθημερινότητα του. Έτσι, στις εικόνες της Λύντιας Χρόνη βλέπουμε ένα φόρεμα με ζωγραφισμένα λουλούδια να αποτελεί προέκταση ενός δέντρου, ενώ τη θέση του πάνω σ’ έναν βράχο βρίσκει και ένας πλαστικός παπαγάλος. Η έκθεση θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα «καμπανάκι» για να αφυπνιστεί ο σύγχρονος αστός που έχει ξεχάσει το «φυσικό» του τόπο, αλλά προσπαθεί συνεχώς να τον αναπαραστήσει με τεχνητό τρόπο.

Λύντια Χρόνη
Γεννήθηκε το 1977. Σπούδασε φωτογραφία στη Leica Academy στην Αθήνα και στο Brighton University. Έχει συνεργαστεί ως φωτογράφος με πολλά ελληνικά και ξένα περιοδικά, ενώ δούλεψε και στο πρακτορείο Magnum ως βοηθός φωτογράφου του Chris Steele-Perkins.

Τόπος είναι μια αίσθηση «σπιτιού». Το σπίτι είναι ένας συναισθηματικός/νοητικός χώρος που δημιουργείται από το «νόημα». Ένας χώρος όπου το βάθος δεν φέρνει αναστάτωση, αλλά καθησυχάζει και γεννά ζωή. Η ψυχή είναι παρούσα πέρα από διαμετρικές διαφορές και δράση δημιουργείται από μη-δράση. Αυτή είναι μια κατάσταση έμπνευσης, συνεπώς δημιουργικότητας. Μόνο σε μια κατάσταση της ελευθερίας (έναν νοητικό χώρο) είμαστε ικανοί να δημιουργήσουμε.
Το "Interiors" αποτελεί μια σειρά εσωτερικών οραμάτων. Η φύση είναι ο τόπος του «νοήματος», το σπίτι μου. Αλλά και αυτή η μετατόπιση των αντικειμένων και του περιβάλλοντος χώρου προκαλεί το θεατή και επιχειρεί να τον πάει σε αυτό το κρυφό τόπο της νοητικής ελευθερίας. Έναν τόπο όπου νέες ιδέες μπορούν να γεννηθούν μέσα από τη διαδικασία του να αποβάλλουμε ορισμένα συστήματα κοινωνικών πεποιθήσεων που μας μπερδεύουν από τότε που ήταν παιδιά.
Λέξεις όπως σπίτι, οικειότητα, χώρος, βάθος, νόημα, ελευθερία, είναι μια αλυσιδωτή αντίδραση που ανταποκρίνεται στην περιγραφή του όρου «τόπος».

«Τόπος» είναι μια κατάσταση ύπαρξης η οποία ξεπερνά το χωροχρονικό συνεχές, αλλά την ίδια στιγμή δημιουργείται μέσα σε αυτό.
Λύντια Χρόνη

Εγκαίνια: 01/05, 18:30-20:30