The ghosts of summer

Το Καφενείο Περί Τέχνης στη Λάρνακα φιλοξενεί από 8 έως 23 Φεβρουαρίου 2013 την τρίτη ατομική έκθεση του Αντρέα Καυκαλιά με τίτλο "The ghosts of summer".

Ανέκαθεν με προβλημάτιζε η «ηθική» της παραλίας. Είναι ένας χώρος που το κοινωνικά απόκρυφο, γίνεται οπτικά προσιτό. Οι περισσότεροι από εμάς, οφείλουμε στην παραλία, την πρώτη τους οπτική επαφή με τα «απόκρυφα» μέρη του ανθρώπινου σώματος και ειδικά της γυναίκας. Δεν είναι μυστικό ότι τα αγόρια στα πρώτα στάδια της σεξουαλικότητας τους, είναι στην παραλία που αποκομίζουν την πρώτη άμεση εντύπωση για το πώς μοιάζει το γυναικείο σώμα. Με άλλα λόγια η παραλία είναι ένας χώρος στον οποίο τραβιέται μια νοητή γραμμή και εκεί ισχύουν πολύ διαφορετικοί κανόνες από την πιο «κανονική» την πιο «μέσα» κοινωνία και για αυτό τον λόγο αποτελεί και οπτικό ερέθισμα προς το «απόκρυφο» και το «καινούργιο» για τους περισσότερους από εμάς.

Ποιος είναι εκείνος ο λόγος που κάνει του ανθρώπους να αισθάνονται άνετα με πιο λίγα ή καθόλου ρούχα εκεί συγκεκριμένα, ενώ μερικά μέτρα πιο πίσω στον δρόμο ή στο πεζοδρόμιο η άνεση αυτή δεν υφίσταται. Με την μέθοδο του αποκλεισμού, το επικρατέστερο στοιχείο μεταξύ τριών (τα άλλα δυο είναι η άμμος και ο ήλιος) είναι το νερό. Η αμμουδιά αποκλείεται για τον απλό λόγο στις πισίνες δεν υπάρχει άμμος και ο ήλιος γιατί λίγα μέτρα πιο κάτω στο πεζοδρόμιο η ηλιοφάνεια είναι απαράλλακτη. Άρα το στοιχείο που κατά την άποψη μου, επιδρά καταλυτικά στην διαμόρφωση της ηθικής της παραλίας είναι το νερό, ένα στοιχείο διαχρονικά συνυφασμένο με διάφορων ειδών συμβολισμούς.

Τα φαντάσματα του καλοκαιριού - The Ghosts of Summer, είναι μια συλλογή αφαιρετικών φωτογραφιών υψηλής ευκρίνειας οι οποίες τοποθετούνται στην παραλία (των Φοινικούδων) με βασικότερο στοιχείο την απουσία (μερικώς ή ολοκληρωτικά) του νερού.

Με την αφαίρεση αυτή επιτυγχάνεται ένα είδος ‘μεταμόρφωσης’ προσδίδοντας μια υπόσταση που παραπέμπει σε κάτι το πιο μυστικιστικό, το άυλο και μεταφυσικό. Έτσι, με την αλλοίωση της υλικής πραγματικότητας, οι λουόμενοι φαντάζουν σαν πνεύματα και τα εμπορικά σαν πλοία φαντάσματα, δημιουργώντας έτσι φιγούρες ελκυστικές στο μάτι αλλά και ανοικτές σε πολλών ειδών αναλύσεις.

Αυτή είναι η τρίτη ατομική έκθεση του Αντρέα Καυκαλιά. Προηγήθηκαν το On Silhouette (2009) , Sximata (2011). Ομαδικές εκθέσεις: "More than films", και το Frameless. Ο Αντρέας είναι επίσης κάτοχος του Mick Woods Photographic Award από το πανεπιστήμιο του Kent.