Group Show

Η Γκαλερί Ελένη Κορωναίου παρουσιάζει μία ομαδική έκθεση με έργα συνεργατών της. Στην έκθεση συμμετέχουν οι καλλιτέχνες Lina Bertucci, Χριστίνα Δημητριάδη, Tom Ellis, Ειρήνη Ευσταθίου, Helmut Middendorf, Ευτύχης Πατσουράκης, Λίλα Πολενάκη και Les Rogers. Θα παρουσιαστούν ζωγραφικά έργα, κολάζ, σχέδια και φωτογραφίες.

H Lina Bertucci θα δείξει μια επιλογή πορτραίτων από την φωτογραφική σειρα “Artist’s Portraits”. H σειρά ξεκίνησε το 1988 και περιλαμβάνει πορτραίτα ανερχόμενων καλλιτεχνών εκέινης της περίοδου, πολλοί από του οποίους στην συνέχεια έκαναν σημαντική καριέρα όπως ο Jeff Koons, ο Maurizio Cattelan, ο John Currin, και η Elizabeth Peyton. Θέτοντας στο επίκεντρο τον αναδυόμενο καλλιτέχνη, δημιουργεί ένα σώμα δουλειάς που συλλαμβάνει τον καλλιτέχνη για να αποκαλύψει τη μοναδική ψυχολογία του. Τα πορτραίτα παρουσιάζουν συλλογικά ένα παράξενο πλαίσιο σύγχρονων καλλιτεχνών και της πόλης της Νέας Υόρκης ως κοινό δεσμό.

Η φωτογράφος Χριστίνα Δημητριάδη θα δείξει μέρος της σειράς με τίτλο “End And” που δημιουργήθηκε την άνοιξη του 2011 στην έκθεση που επιμελήθηκαν η Μαρίνα Φωκίδη και η Θέμις Μπαζάκα στην Kunsthalle Athena. Η Δημητριάδη συνεργάστηκε για το πρότζεκτ αυτό με την ηθοποιό Στεφανία Γουλιώτη. Μετά από έναν μακρύ διάλογο μεταξύ τους αποφάσισαν η Δημητριάδη να σκηνοθετήσει και η Γουλιώτη να παίξει τον ρόλο. Απομονωμένη σε ένα δωμάτιο η ηθοποιός έρχεται αντιμέτωπη με την έννοια του χωρισμού. Οι φωτογραφίες που παρουσιάζονται στην έκθεση αποτελούν στιγμιότυπα από αυτήν την περφόρμανς.

Η Ειρήνη Ευσταθίου θα παρουσιάσει το ζωγραφικό έργο με τίτλο “Against Oblivion”. Το έργο αποτελείται από 4 πάνελ και αποτελεί συνέχεια της έρευνάς της γύρω από την συλλογική μνήμη και το τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την ιστορία αλλά και τα σύγχρονα γεγονότα μέσω των εικόνων και τον τύπο. Η Ευσταθίου καταπιάνεται με την περίοδο της μεταπολίτευσης αλλά και με σύγχρονα γεγονότα για να εξετάσει την πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας και να πραγματευτεί έννοιες όπως η αντίσταση, η συλλογική ζωή, η προσωπική συνείδηση, κ.ά.

Ο Βρετανός καλλιτέχνης Tom Ellis θα παρουσιάσει ζωγραφικά έργα τα οποία συσχετίζονται άμεσα με την ιστορία της ζωγραφικής. Ο Ellis Μελετά παλιούς καταλόγους από συλλογές μουσείων και εμπνέεται από πίνακες γνωστών ζωγράφων όπως οι Velázquez, Fragonard, Delacroix κ.α. αλλά και λιγότερο γνωστών όπως ο Αυστριακός August von Pettenkoffen της περιόδου18ο – 19ο αιώνα. Η μελέτη τους οδηγεί τον καλλιτέχνη να φαντάζεται κάτι διαφορετικό από αυτό που είχε αρχικά μπροστά στα μάτια του. Ζωγραφίζει και αντιγράφει τα έργα αυτά, στην συνέχεια τα αλλοιώνει με μαρκαδόρο, είτε επιζωγραφίζοντας πάνω στην ζωγραφική επιφάνεια σχεδιάζοντας παράξενες χιουμοριστικές λεπτομέρειες, είτε διαγράφοντας κάποια σημεία όπως τα μάτια από τα πρόσωπα.

O Helmut Middendorf θα παρουσιάσει μια επιλογή από κολάζ. O Middendorf συνθέτει τα κολάζ χρησιμοποιώντας διάφορα υλικά όπως χαρτόνι, φωτογραφίες, αποκόμματα από περιοδικά και εφημερίδες, κόμικς, φθηνές εικονογραφήσεις, ευτελή υλικά, εικόνες από το διαδίκτυο, τα οποία συνδυάζονται τις περισσότερες φορές με ζωγραφισμένα μέρη. Η θεματολογία των κολάζ περιστρέφεται γύρω από τη μόδα, τον κόσμο της τέχνης, τους άντρες, τις γυναίκες, τις διασημότητες, τους rockstars και την ποπ κουλτούρα.

Ο Ευτύχης Πατσουράκης θα παρουσιάσει έργα από την σειρά “Skeleton”. Στην ενότητα Skeleton, σειρές από φωτογραφικό χαρτί που απομένει όταν αφαιρούνται φωτογραφίες ταυτότητας, δημιουργούν «κάδρα χωρίς πρόσωπο» που έχουν γίνει από τα ατομικά ελάχιστα ίχνη εκατοντάδων ανθρώπων που αποτύπωσαν ένα κενό ως συλλογική πλέον αναπαράσταση. Η στάση του καλλιτέχνη είναι αμφίθυμη, το μήνυμα του διφορούμενο σε σχέση με τη μνήμη ως κατεξοχήν διεργασία σύστασης ατομικής και συλλογικής ταυτότητας.

Η Λίλα Πολενάκη θα δείξει μια σειρά από μικρά ζωγραφικά κολάζ πάνω σε καμβά. Έχοντας εκλεπτύνει τεχνικά το κολάζ, ενσωματώνει μία μεγάλη γκάμα υλικών στους καμβάδες της. φλοράλ μοτίβα σε υφάσματα, δαντέλες, κουρτίνες, σεντόνια, καθώς επίση τυπωμένο χαρτί, σελίδες από παιδικά βιβλία, χαρτομάντηλα, σχέδια ραπτικής, γράμματα, προσωπικές σημειώσεις. Η καλλιτέχνης επιτρέπει στα στοιχεία αυτά να μετατραπούν σε συστατικά των έργων της, σε ένα ιδιωματικό εικονικό λεξιλόγιο το οποίο αποτελεί έμπνευση για τις ατέλειωτες προσπάθειες να περιγραφεί το σώμα, η μνήμη και όσα πάθη αφορούν τη γυναικεία υποκειμενικότητα.

O Les Rogers θα παρουσιάσει μια σειρά από σχέδια που δείχνουν έναν παρόμοιο τρόπο δημιουργίας όπως τα ζωγραφικά του έργα. Τα σχέδια σε χαρτί αποτελούνται από διάφορες εικόνες, οι οποίες είναι στιβαγμένες η μία πάνω στην άλλη. Το τελικό αποτέλεσμα είναι κάπως χαοτικό, οι πηγές των εικόνων είναι πάρα πολλές και ποικίλες και το μάτι του θεατή δυσκολεύεται να τις διαφοροποιήσει αμέσως. Η λεπτή γραμμή μεταξύ της ακρίβειας και του χάους, της δύναμης και της κατάρευσης, της καταστροφής και της δημιουργίας, παρουσιάζεται ως μία σύνθεση μελετημένη αλλά ταυτόχρονα ως μια σύνθεση, η οποία αφήνεται να αναπτυχθεί.