Déjà vu

«..τούτη η παλιά φωτογραφία με συγκινεί: διότι απλούστατα εκεί θα επιθυμούσα να ζήσω. Αυτή η επιθυμία είναι βαθειά ριζωμένη μέσα μου και οι ρίζες της μου είναι άγνωστες... για μένα οι φωτογραφίες τοπίων οφείλουν να είναι κατοικήσιμες όχι επισκέψιμες..» 1

Ο κύκλος «déjà vu» είναι μία σειρά από φωτογραφίες τόπων για τους οποίους αισθάνομαι ότι πολύ πριν τους συναντήσω στην πραγματικότητα, τους είχα ήδη πλάσει φαντασιακά και επισκεφθεί νοερά. Με έναν απροσδιόριστο τρόπο έχουν «προϋπάρξει» στη μνήμη μου, σαν μία ονειρική σκηνή που ταλαντεύεται μεταξύ υπαρκτού και μη υπαρκτού. Έτσι, δεν εκπλήσσομαι καθόλου όταν τούς βρίσκω, απλώς χαίρομαι που επιβεβαιώνω την ύπαρξη τους˙ από το νου μου στην πραγματικότητα. Ένα παιχνίδι με τη μνήμη και τη σκέψη: ένα «μάγμα» αυτών που θυμάμαι και αυτών που γεννάει το μυαλό μου.
Τους τόπους του «déjà vu» τους αντιλαμβάνομαι με όλες μου τις αισθήσεις, άλλες φορές ψάχνοντας πανοραμικά σε ακτίνα 360 μοιρών και άλλοτε πλησιάζοντας επισταμένα σε μικρές λεπτομέρειες. Τους φωτογραφίζω: είναι η αυτοματισμένη αντίδρασή μου για όλους αυτούς τους χώρους, τους ήδη οικείους, που τους έχω κατοικήσει με τη σκέψη μου και περιμένουν α-κίνητοι μέχρι να τους επισκεφθώ ξανά: déjà vu.
Δημήτρης Κοιλαλούς

1 Roland Barthes, Camera Lucida (trans.) Richard Howard, Flamingo/Fontana paperbacks, London 1984

Δημήτρης Κοιλαλούς
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Σπούδασε Αστικό & Περιφερειακό Προγραμματισμό και μετά Γεωγραφία στο Εδιμβούργο και στο Λονδίνο. Συνεργάζεται με πολλές δισκογραφικές και διαφημιστικές εταιρείες και περιοδικά, ενώ ταυτόχρονα δουλεύει πάνω σε δικά του προσωπικά φωτογραφικά πρότζεκτς. Από το 2004, ασχολείται με τη διδασκαλία της φωτογραφίας σε διάφορα δημόσια και ιδιωτικά ινστιτούτα, καθώς και στα προγράμματα επιμόρφωσης ενηλίκων του Ελληνοαμερικάνικου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος.