EΝΕΡΓΟΙ ΧΩΡΟΙ / EFFECTIVE SPACES

Με μεγάλη επιτυχία ξεκίνησε το τρίτο εικαστικό φεστιβάλ Θεσσαλονίκης “Inspire” στις 8 Φεβρουαρίου 2015. Ο Pierre Labat (FR), ο Νίκος Ναυρίδης (GR) και ο Hermann Pitz (DE) είναι οι φετινοί προσκεκλημένοι, που εμψυχώνουν το διευρυμένο εργαστήριο του Inspire και καθοδηγούν την παραγωγική διαδικασία του. Στη διάρκεια του φεστιβάλ πραγματοποιούνται καλλιτεχνικά εργαστήρια, παρουσιάσεις των τριών καλλιτεχνών, στρογγυλή τράπεζα/ημερίδα, έκθεση έργων των προσκεκλημένων καλλιτεχνών και έκθεση των προϊόντων των εργαστηρίων.

Την Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της έκθεσης του εικαστικού φεστιβάλ, που περιλαμβάνει τα έργα των προσκεκλημένων καλλιτεχνών, καθώς και τα έργα των νέων καλλιτεχνών του εργαστήρίου και θα διαρκέσει μέχρι τις 15 Μαρτίου 2015.

Ήδη ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση του εργαστηρίου του Νίκου Ναυρίδη, όπου οι συμμετέχοντες διερεύνησαν μαζί με τον καλλιτέχνη τη μεταγραφή της θεατρικής συνθήκης που υποβάλλει το έργο του Νίκου Ναυρίδη "Breath" στην εικαστική συνθήκη. Η χρήση του λόγου σε εικαστικό πλαίσιο, η μελέτη του έργου του Μπέκετ ως οχήματος του καλλιτεχνικού προβληματισμού και η ενσωμάτωση των προσωπικών ενδιαφερόντων του κάθε συμμετέχοντα εξετάστηκαν στο εντατικό εργαστήριο.

To Σάββατο, 21 Φεβρουαρίου ξεκίνησαν τα άλλα δύο εργαστήρια των Hermann Pitz και Pierre Labat.

Στην τρίτη του διοργάνωση, το φεστιβάλ επικεντρώνει το ενδιαφέρον στους Ενεργούς Χώρους: μέσα από ποικίλα καλλιτεχνικά μέσα και πρακτικές, διερευνά την εντατική παρουσία στο χώρο.

Στις 26 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε ημερίδα με θέμα «Ενεργοί χώροι: έννοιες, όψεις και απόψεις». Στην ημερίδα συμμετείχαν οι τρεις προσκεκλημένοι καλλιτέχνες, ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας και Αισθητικής της ΑΣΚΤ Παναγιώτης Πούλος, και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΜΜΣΤ, Ντένης Ζαχαρόπουλος.

Οι «Ενεργοί χώροι» είναι στο επίκεντρο του φετινού Inspire: η εντατική παρουσία στο χώρο μέσα από διαφορετικές προσεγγίσεις θα διερευνηθεί σε τρία εργαστήρια, που θα διεξάγουν οι Pierre Labat, Νίκος Ναυρίδης και Hermann Pitz.

Μέσα από το σχέδιο και το κολλάζ, τη βιντεοεγκατάσταση και την αναφορά στο θέατρο, την αρχιτεκτονική και την παρέμβαση στο χώρο, οι τρεις προσκεκλημένοι καλλιτέχνες θα αναδείξουν διαφορετικές εκδοχές της συνθήκης της ενεργούς παρουσίας στο χώρο. Η αναπνοή, η σιωπή, η προοπτική και η οπτική, η ιστορία των τεχνών, η πλαισίωση της κίνησης με διαφορετικούς τρόπους γίνονται εργαλεία της ανάδειξης και ανακαλούν διαφορετικές σχέσεις ανάμεσα στα έργα, τους καλλιτέχνες, τους θεατές, τα γεγονότα και το χρόνο. Στο ίδιο πλαίσιο, το μοντέλο και η μακέτα ως τρόποι κατανόησης, οικειοποίησης και μεταμόρφωσης του χώρου, θα λειτουργήσουν ως εφαλτήρια για την διερεύνηση της σχέσης των αντικειμένων με τους χώρους στους οποίους βρίσκονται, δίνοντας πολλές προοπτικές στη σύνθετη έννοια του χώρου, όπως βιώνεται σήμερα.

Ο Pierre Labat (1977) σπούδασε καλές τέχνες στο Quimper και στο Στρασβούργο. Έχει παρουσιάσει έργα του σε περισσότερες από δέκα ατομικές εκθέσεις, έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες ομαδικές εκθέσεις και έχει πραγματοποιήσει προγράμματα residencies . Με συνήθως λιτά, μινιμαλιστικού τύπου γλυπτά και εγκαταστάσεις, επικεντρώνει τη δουλειά του στην ενεργοποίηση πολλαπλών αντιλήψεων του χώρου ως τόπο προβολής και πλαισίωσης της κίνησης, αλλά και ως πεδίο πρόκλησης ψευδαισθητικών εντυπώσεων.

Ο Νίκος Ναυρίδης (1958) σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Από το 2008 διδάσκει εικαστικά στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Έχει στο ενεργητικό του πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στη Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις . Στο έργο του έχει διερευνήσει πολλαπλώς την αναπνοή και την εκπνοή, το κενό και το γεμάτο, τα οποία έχει οπτικοποιήσει μέσα από την χρήση εγκαταστάσεων, βίντεο, φωτογραφίας και σχεδίου σε πολυεπίπεδες προσεγγίσεις.

Ο Hermann Pitz (1956) σπούδασε ζωγραφική στο Βερολίνο. Αμέσως μετά την αποφοίτησή του (1980) υπήρξε συνιδρυτής του Büro Berlin, ενός αυτοδιαχειριστικού χώρου για την προώθηση της σύγχρονης τέχνης. Από το 2002 διδάσκει στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του Μονάχου, ενώ έχει διατελέσει επισκέπτης καθηγητής και σύμβουλος σε πολυάριθμα ιδρύματα τέχνης.  Η συνεχής δημιουργικότητα, που συχνά τέμνει τα διάφορα καλλιτεχνικά είδη και μέσα, η έννοια του σχεδιασμού και της οργάνωσης είναι στον πυρήνα των αναζητήσεών του.