λεξικόν

                                            “Λεξικόν”

Τί είναι λέξη;

 Λέξη είναι η μικρότερη μονάδα της γλώσσας με σημασιολογικό περιεχόμενο, που μπορεί να εκφωνηθεί και να σταθεί μόνη της στο λόγο.Στον προφορικό λόγο βρίσκεται ανάμεσα σε δύο παύσεις και στο γραπτό ανάμεσα σε δύο κενά…

 

Τα παραπάνω ισχύουν για το λόγο, προφορικό ή γραπτό.Τι γίνεται όμως με  «το λόγο της εικόνας»; Πως μπορούμε να μετασχηματίσουμε μια λέξη σε εικόνα;

 

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή,πηγαίνοντας λίγο πίσω στον καιρό  του «εγκλεισμού»  και του γενικού lockdown λόγω κορονοϊού. Ξαφνικά κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε μια πρωτόγνωρη σε όλους μας κατάσταση. 

Κλειστήκαμε μέσα,περιορίστηκε ο ζωτικός μας χώρος με όλα τα συνακόλουθα. Έχοντας καθ’ ένας μας μια ψυχολογία με πολύ αρνητικό φορτίο ,με συναισθήματα ανησυχίας,φόβου και  αγωνίας γι αυτό το πρωτόγνωρο γεγονός που βιώναμε, προσπαθούσαμε να κάνουμε πιο ευχάριστη αλλά και δημιουργική την παραμονή στα σπίτια μας.

Τα μαθήματα Φωτογραφίας συνεχίσαμε να τα κάνουμε διαδικτυακά πλέον. Η προσαρμογή έγινε γρήγορα, έμενε να βρεθεί κι ένας τρόπος για να κάνουμε φωτογραφικές ασκήσεις με το φωτογραφικό πεδίο να έχει περιοριστεί στο χώρο που ζούσαμε

 

Κι ήρθαν οι λέξεις….

Η ιδέα να δίνονται κάθε πρωί τρεις λέξεις και να προσπαθήσει ο μαθητής-φωτογράφος να τις μετασχηματίσει σε εικόνα είτε κάθε μια χωριστά είτε ενωμένες.

Το ερέθισμα ήταν μεγάλο για όλους και κάθε μέρα  τη  νιώθαμε διαφορετική από την προηγούμενη λόγω αυτής της ενασχόλησης. Χρησιμοποιήσαμε τις λέξεις , μ’αυτές εργαστήκαμε.Μ’αυτές και με τις σκέψεις και τα βιώματά μας. Οι «λέξεις» καθημερινά κινητοποιούσαν τα συναισθήματά μας –θετικά η αρνητικά-τη φαντασία και τη δημιουργικότητά μας. Πήραμε τις λέξεις και δημιουργήσαμε εικόνες. Με την άσκηση αυτή διαπιστώσαμε το πόσο διαφορετικοί είμαστε. Έτσι, μια φαινομενικά κοινότυπη λέξη έπαιρνε τελείως διαφορετικές αποτυπώσεις ανάλογα με τον ψυχισμό,τα βιώματα  και την προσωπική θεώρηση του κάθ’ ένα από εμάς. 

Η καραντίνα πέρασε. Όμως η συγκεκριμένη άσκηση μας άρεσε ,έμεινε  και συνοδεύει τη φωτογραφική μας εκπαίδευση. Μόνο που η συχνότητα έγινε εβδομαδιαία, γιατί με την επιστροφή στην καθημερινότητα ο ελεύθερος χρόνος μας περιορίστηκε.

Επιλέξαμε κάποιες φωτογραφίες από ένα μεγάλο όγκο για να δημιουργήσουμε αυτήν την έκθεση. Σε κάθε εικόνα δεν αναφέρουμε ποιά ήταν η λέξη, που ερέθισε το δημιουργό της, θέλοντας έτσι να μην περιορίσουμε τη δική σας φαντασία, να σας αφήσουμε ελεύθερους και ανεπηρέαστους να τη «δείτε» με τη δική σας αντίληψη…

Σας παραθέτουμε τις λέξεις που δόθηκαν:

κάλτσα - στυλό - λογαριασμός / καφέ - λάμπα - μήνυμα (ραβασάκι) / ηχείο - καρφί – μουστάρδα / βιβλίο - κέρμα - αλοιφή / ψάρι - σκούπα - φωτογραφία /κάρτα - εξάδα – όπλο/ μπουκάλι - παντόφλα - αυγό / ελιά - χτένα – κρασί/ σίδερο - κουτί - πρίζα / δάχτυλο - πέτρα - cd / φόρεμα - καθρέπτης - ποντίκι /οθόνη - στεφάνι - ήλιος / κουτάλι - ρετρό - ομπρέλα / εφημερίδα - παλτό - καλαμάκι / σήμα - μάτι - λέξη / τηλέφωνο - ωράριο - κουμπί / καπέλο - χρώμα - δίσκος / παραλία - γάντια - σελοτέιπ / ευχή - βάρκα - πίνακας / usb - φακός - σφραγίδα / ψωμί - κορδόνι - ένωση / μαργαρίτα -  φτερό χαρτονόμισμα / κούκλα - πολύπριζο - παράθυρο / μπάνιο - τράπεζα - γυαλί / τριάδα - Αυτή - παπούτσι / παιδί - κρεβάτι - απόκομμα / σαπουνάδα - λάμψη - φρούτο / έπαινος - θρησκεία – φύλλο/ μολύβι - έρωτας - κεφάλι /σοκολάτα - ίχνος - τσιρότο /ζεϊμπέκικο - βουνό - πάστα / σκιά - μπρίκι - ουρανός /γομολάστιχα - νόμισμα - ακουστικά / πόρτα - αγκαλιά - πεζός / ρολόι - φούστα - μπαταρία / μπλε - χωριό - κλάμα / παπάκι - πιρούνι - λεωφορείο / ξύλο-πλήκτρο- αποθήκη