Το πορτραίτο: Η Αλλόκοτη Ματιά της Νταϊάν Άρμπους

αφίσα εκδήλωσης
· Προβολές · Μυτιλήνη // Δημοσίευση: 31 Ιαν 2011

προβολή ταινίας από τη Φ.Ε.Μ. στο πλαίσιο του Χειμώνα 2011

Η Φωτογραφική Εταιρεία Μυτιλήνης παρουσιάζει την Δευτέρα 31/01/2011 ώρα 07:30μμ την προβολή της ταινίας με θέμα «Το πορτραίτο: Η Αλλόκοτη Ματιά της Νταϊάν Άρμπους (Diane Arbus)», στον εκθεσιακό χώρο της, Πιττακού 15.

Επιμέλεια παρουσίασης: Δημήτρης Μποσταντάς, μέλος του Δ.Σ της ΦΕΜ.

Η Diane Arbus αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση στην εξέλιξη της τέχνης της φωτογραφίας.
Το 1958, η Diane Arbus ζει στη Νέα Υόρκη με το σύζυγό της Allan Arbus, καταξιωμένο εμπορικό φωτογράφο μόδας και διαφήμισης, και τα δυο τους παιδιά. Στο διαμέρισμά τους, έχουν το στούντιο όπου στήνονται οι φωτογραφήσεις του συζύγου της, με την ίδια να επιμελείται τις στιλιστικές λεπτομέρειες. Η απλή ζωή της διαγράφεται ήρεμη, ασφαλής. Ένα βράδυ που ο πλούσιος γουνέμπορος πατέρας της κάνει επίδειξη της τελευταίας του κολεξιόν στο στούντιο των Arbus, η Diane παρατηρεί τον άρτι αφιχθέντα ένοικο του επάνω διαμερίσματος. Σύντομα, θα γνωρίσει τον Lionel, ο οποίος θα την εισάγει σ' έναν ολόκληρο κόσμο από «φρικιά» που θα τη συνεπάρει τόσο, ώστε να την αναγκάσει να χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά τη φωτογραφική της κάμερα.

Η Diane Arbus εκτός από τη ριζοσπαστική δουλειά της, με την οποία εξύμνησε ανθρώπους που η «κανονική» κοινωνία είχε εξοστρακίσει σαν τερατουργήματα της φύσης (νάνους, γίγαντες, τραβεστί, παραμορφωμένους), μεγάλο ενδιαφέρον στη ζωή της αποτελεί και η απόφασή της ν' αφήσει την στρωτή οικογενειακή ζωή που είχε με το σύζυγό της για ν' αναζητήσει τα αλλόκοτα φωτογραφικά θέματά της.

Τα αίτια αυτής ακριβώς της απόφασης θέλει να διερευνήσει ο σκηνοθέτης.
Το «Fur: An Imaginary Portrait Of Diane Arbus» - όπως δηλώνει και ο υπότιτλός του - είναι μια φανταστική απόπειρα να κατανοηθούν οι ψυχικές αλλαγές που έκαναν μια συνηθισμένη σύζυγο και μητέρα να μεταμορφωθεί σε μια από τις σημαντικότερες καλλιτέχνιδες του 20ου αιώνα. Δηλαδή, να γίνει ένα ψυχολογικό πορτραίτο της. Έτσι, προτιμήθηκε μια λιγότερο αυστηρή ιστορικά προσέγγιση, πολλές φορές εισάγοντας φανταστικά στοιχεία, για να τονιστούν τα αίτια της εσωτερικής της αλλαγής.