Ελεύθερος χρόνος
έκθεση με τις φωτογραφίες του 3οy Μαθητικού Διαγωνισμού στην Λιβαδειά
H Φωτογραφική Λέσχη Λιβαδειάς σε συνεργασία με την Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Βοιωτίας παρουσιάζουν την έκθεση φωτογραφίας με τις καλύτερες συμμετοχές του 3ου Μαθητικού Διαγωνισμού Φωτογραφίας με θέμα “Ελεύθερος Χρόνος”
Στον Διαγωνισμό, ο οποίος γίνεται για 3η συνεχή χρονιά, συμμετείχαν 50 μαθητές - φωτογράφοι από 17 Σχολεία (4 Λύκεια, 5 Γυμνάσια και 8 Δημοτικά) με 100 φωτογραφίες.
Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στην ισόγεια αίθουσα του Νερόμυλου (Πηγές Κρύας) Λιβαδειάς, από τις 19 μέχρι 25 Σεπτεμβρίου 2011, και θα παραμένει ανοικτή από τις 6.30 μ.μ μέχρι 10.00 μ.μ.
Η απονομή των βραβείων για τις φωτογραφίες που διακρίθηκαν θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011, στις 8.00 μ.μ. στον χώρο της έκθεσης φωτογραφίας.
Σημείωμα της κριτικής επιτροπής
Συγχαίρουμε όλους τους μαθητές που συμμετείχαν στον 3ο Μαθητικό Διαγωνισμό Φωτογραφίας ο οποίος ευελπιστούμε να γίνει θεσμός όχι μόνο για τα σχολεία της περιφέρειας Λιβαδειάς αλλά και για τα σχολεία όλου του Νομού. Συγχαίρουμε και την Φωτογραφική Λέσχη Λιβαδειάς γιατί σε καιρούς δύσκολους όχι μόνο αποτελεί ένα “πολιτιστικό καταφύγιο”, χώρο καλλιτεχνικών αναζητήσεων και ελεύθερης έκφρασης αλλά υλοποιεί και το όραμα ενός ανοιχτού στην κοινωνία σχολείου.
Οι μαθητές αποτύπωσαν στιγμές ενός “ελεύθερου χρόνου” που εμείς οι ενήλικες έχουμε ξεχάσει το πώς και το πόσο τους ανήκει. Εγκλώβισαν την κίνηση και το βλέμμα εκείνων των στιγμών της χαλάρωσης, της ανεμελιάς- κάποιες φορές και της απλής περισυλλογής-που η μίζερη δικιά μας ψυχική γενναιοδωρία πολύ συχνά τούς τις στερεί. Διηγήθηκαν ιστορίες μακριά από τα τολμηρά μοντάζ και τις υστερονεωτερικές ταχύτητες των βιντεοκλίπ, των διαφημιστικών αφηγημάτων των 30 δευτερολέπτων και των εντυπωσιακών εφέ. Η νέα γενιά μπορεί να γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει αναβάθμιση επεξεργαστή και κάρτας γραφικών, μπορεί να χειρίζεται με ζηλευτή ευκολία σκληρούς δίσκους και κινητά όμως αντιλαμβάνεται εξίσου τη <<μαγεία>> μιας ποδηλατάδας ένα ηλιόλουστο πρωινό, μιας παρτίδας τάβλι με έναν φίλο, ενός ποδοσφαιρικού αγώνα στην αυλή του σχολείου...
Ξέρει να εκτιμά τη συντροφιά ενός βιβλίου και μιας κιθάρας, λατρεύει την αναπόληση δίπλα στο κύμα και μπορεί να χαμογελά και να κάνει πιρουέτες ακόμα και μετά από ένα δύσκολο διαγώνισμα. Οι μαθητές, μέσα στον κυκεώνα απαιτήσεων, εντάσεων και συγκρούσεων που εμείς οι ενήλικες τους επιβάλλουμε, σε μια έντονα ρευστή καθημερινότητα- πολλές φορές χωρίς εστίες κι αναφορές-εξακολουθούν να αναγνωρίζουν την αξία των “μικρών πραγμάτων” και να μας δανείζουν πυξίδες για προσανατολισμούς που προ πολλού έχουμε ξεχάσει...