έκθεση φωτογραφίας της Λαβίνια Λάσκαρι
Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα φιλοξενεί την πρώτη ατομική έκθεση φωτογραφίας της Λαβίνια Λάσκαρι με τίτλο "Time and Sequence". Η έκθεση θα διαρκέσει από 18 Μαρτίου ως τις 24 Απριλίου 2010.
«Η Ινδία είναι η χώρα του παράδοξου» Μαχάτμα Γκάντι.
Ξεκινώντας αυτό το ταξίδι στις 14 Ιανουαρίου 2009, με τη φωτογραφική μου μηχανή ως προέκταση των χεριών μου, ήξερα ότι ήθελα να αποθανατίσω κάθε πτυχή που θα αποτελούσε μέρος αυτής της περιπέτειας και να τη φέρω πίσω μαζί μου.
Για να αποδώσει την ουσία αυτής της τεράστιας χώρας, πρέπει κανείς να καταλάβει ότι η απλότητα δεν πληρεί τον ινδικό τρόπο ζωής και αισθητικής. Ένας θεός δεν αρκεί, όπως και ένα απλό λευκό Sari δεν τους καλύπτει απολύτως. Όλα ορίζονται από την ακρότητα τους. Οι αισθήσεις μου δέχθηκαν έντονη επίθεση από την πληθώρα των νέων εμπειριών, καθώς και η αντίληψη του προσωπικού μου χώρου, δεδομένου ότι η έννοια αυτή δεν υπάρχει σε μια χώρα που αποτελείται από περισσότερο από 1 δισεκατομμύρια άνθρωπους. Η προσαρμογή στην καθημερινή ζωή αποτελείται από πολλές διαδικασίες που κυμαίνονται από τη μάθηση νέων μεθόδων κατανάλωσης φαγητού μέχρι την αποδοχή της άμεσης και αυθόρμητης συμπεριφοράς των Ινδών.
Ο στόχος αυτής της εγκατάστασης φωτογραφίας είναι διπλή. Ο πρώτος είναι να απεικονίσει το χρονοδιάγραμμα του ταξιδιού μου γύρω από την Ινδία, καθώς και να μεταφέρει την έκρηξη των συναισθημάτων που βίωσα κατά τη διάρκεια των τεσσάρων αυτών μηνών. Ξεκινώντας από την πρώτη μου συνάντηση με την ινδική ζωή στο Auroville, μία από τις μεγαλύτερες εκ προθέσεως διεθνείς κοινότητες στον κόσμο και συνεχίζοντας με ένα μήνα στα Andaman Islands (Port Blair, Little Andaman και Havelock). Στη συνέχεια στο Kumarakum και το Cochin της Κεράλα, μια σύντομη επίσκεψη στο Bandhavgarh Park του Madhya Pradesh και τελειώνοντας με μια περιήγηση γύρω από δυτική και κεντρική νότια Ινδία - Puna, Goa, Dandeli και Hampi. Ήλπιζα κάθε μέρος να διαφοροποιηθεί από την άποψη βασικών χρωμάτων και της γενικής ατμόσφαιρας μεταξύ των φωτογραφιών που ελήφθησαν σε ηπειρωτικές περιοχές ή σε νησιά, στα βόρεια ή τα νότια, ψηλά σε ένα βουνό ή χαμηλά κοντά στη θάλασσα.
Ο δεύτερος στόχος είναι, μέσα από την προβολή 912 φωτογραφιών, να προσπαθήσω και να αναδημιουργήσω την εμπειρία αυτή μέσα στα τείχη της γκαλερί ώστε να μπορέσει και ο θεατής να έρθει σε επαφή με μια γεύση από την ένταση αυτής της χώρας. Αξιοθέατα ανάμειξης των αμέτρητων χρωμάτων, μυρωδιές από θυμίαμα και καύσης απορριμμάτων, γεύσεις υπερβολικού τσίλι και κάρυ, ήχους θρησκευτικής ή σύγχρονης ινδικής μουσικής, και η αίσθηση της υγρασίας και της ζέστης. Ωστόσο, παρά την απεραντοσύνη, ορισμένα στοιχεία ακόμα ξεχωρίζουν και η πρόθεσή μου ήταν να δώσω στον εαυτό μου όσο και στους θεατές την ευκαιρία να μελετήσουν τις επιμέρους πτυχές μέσα από το θαυμάσιο χάος του συνόλου. Στο τέλος, κατάλαβα τι εννοούσε ο Gandhi.