Λεωφόρος ΝΑΤΟ

Tο LIGHTROOM, σε συνέργασία με το Μουσειο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης και το βιβλιοπωλείο ΙΑΝOS, στο πλαίσιο της Photobiennale / 21ης Διεθνής Φωτoγραφικής Συνάντησης, παρουσιάζει την έκθεση του φωτογράφου Δημήτρη Μιχαλάκη με τίτλο «Λεωφόρος ΝΑΤΟ».

Μια δουλειά που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2004 και διήρκησε πέντε ολόκληρα χρόνια και αποτελεί το πρωτο ολοκληρωμένο project του φωτογράφου, τμήμα του οποίου θα εκτεθεί στην Aίθουσα Τέχνης του IΑΝΟS στην Θεσσαλονίκη από τις 20 Απριλίου έως τις 15 Μάιου 2010.

Τον τίτλο τον «δανείστηκε» από το όνομα του δρόμου που οδηγεί στο παλιό Νατοϊκό στρατόπεδο του Ασπροπύργου, ο οποίος το 2003 μετονομάστηκε σε λεωφόρο Ειρήνης. Στο μυαλό όμως των κατοίκων αυτής της μεγάλης βιομηχανικής ζώνης που εκτείνεται από τα Άνω Λιόσια μέχρι την Ελευσίνα, δεν άλλαξε ποτέ.

Το στρατόπεδο ερήμωσε, τα χωράφια μετατράπηκαν σε άναρχες βιομηχανικές μονάδες, στις τρεις γλώσσες που ακούγονταν μέχρι και πριν 20 χρόνια (Ελληνικά- Αρβανίτικα- Τσιγγάνικα) προστέθηκαν αυτές των χιλιάδων οικονομικών μεταναστών και παλιννοστούντων προσφύγων και η Αττική Οδός έγινε το σύνορο με τον υπόλοιπο κόσμο που τρέχει ιλιγγιωδώς πάνω της. Και η στροφή του βλέμματος προς τον κόσμο αυτό της Λεωφόρου ΝΑΤΟ, είναι επικίνδυνη…

Σε αυτόν τον κόσμο ο Δημήτρης Μιχαλάκης επιχειρεί να καταδυθεί για ακόμη μια φορά το καλοκαίρι του 2004, στην πιο ενήλικη επίσκεψή του. «Γεννήθηκα στην Ελευσίνα. Σε αυτόν τον τόπο ξεκίνησε να μας πηγαίνει η γιαγιά του γείτονά μου για εκδρομή. Ήμουν 7 ετών και με είχε φοβίσει, με τρόμαζε η ερημιά της».

Και κάπως έτσι επιστρέφει παρέα με τη φωτογραφική του μηχανή, τη μπαταρία της οποίας θα φορτίσει αρκετές φορές από το ρεύμα που «έκλεβε» από τα καλώδια της ΔΕΗ η οικογένεια του Νώντα, του τσιγγάνου πατερφαμίλια που τον φιλοξένησε πολλά βράδια στα πέντε χρόνια που δούλεψε στην περιοχή.

«Είναι πολύ εύκολο να προκαλέσεις συγκίνηση παρουσιάζοντας τέτοιες εικόνες. Δεν με αφορά όμως αυτό. Για μένα είναι σημαντικό να δώσω μια αίσθηση, όχι να περιγράψω αλλά να «ψιθυρίσω» εξηγεί ο φωτογράφος και έτσι επιλέγει να παρουσιάσει εικόνες περισσότερο υπαινικτικές. «Αυτό που εύκολα αποκαλούμε «τσαντίρι» είναι το σπίτι κάποιου, είναι το δικό του σπίτι και όπως ο καθένας μας αγαπάει το σπίτι του έτσι κι αυτός αγαπά το δικό του. Θα το φτιάξει με σκουριασμένα καρφιά, θα το «ντύσει» με νάιλον κι ύστερα κι άλλο από πάνω για να το προστατεύσει. Και εκεί μέσα θα βάλει την οικογένειά του, τα παιδιά του, θα μαγειρέψει, θα κοιμηθεί…».

Δημήτρης Μιχαλάκης
Γεννήθηκε το 1977 στην Ελευσίνα. Το 2005 αποφοίτησε από τη Σχολή Φωτογραφίας "Focus". Με την αποφοίτηση του ξεκίνησε τη συνεργασία του με τον ελληνικό Τύπο. Παράλληλα με τις επαγγελματικές του δραστηριότητες στην Ελλάδα, έχει ταξιδέψει σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο. Το 2008 η δουλειά που υλοποίησε στο Κόσσοβο με τίτλο "Old School" επελέγη από το διεθνές πρακτορείο "Gamma" για να εκτεθεί στο πλαίσιο της πολιτιστικής Ολυμπιάδας της Σεν Γιαν στην Κίνα.
www.dimitrismichalakis.com

Εγκαίνια: Τρίτη 20 Απριλίου 2010, 19:00
Επιμέλεια έκθεσης: Ρενάτα Κωνσταντίνου / Lightroom projects