Τόπος: Έρημος
έκθεση φωτογραφίας από το Φ.Κ.Θ. στο πλαίσιο της Photobiennale
Η Vlassis Art Gallery συμμετέχει στη 2η Photobiennale του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης που εφέτος έχει τον γενικό τίτλο: «ΤΟΠΟΣ», με την ομαδική έκθεση φωτογραφίας που έχει τίτλο: «ΤΟΠΟΣ: ΕΡΗΜΟΣ», σε επιμέλεια του φωτογράφου Θανάση Ράπτη.
Συμμετέχουν: Annelies de Mey (BE), Quiles Menchero Carlos (ES), Marco Citron (IT), “hb-lankowitz” (Brigitta Reuter and Hubert Hasler) (AT), Εύα Μπόγρη (GR), Βασίλης Χρηστίδης (GR), Χαρά Χρυσανθάκη (GR), Βίκυ Δασκαλοπούλου (GR), Αργύρης Λιαπόπουλος (GR), Μπενετάτου Βασιλική (GR).
Η έκθεση αυτή αποτελείται από εργασίες που χειρίζονται το θέμα του τόπου μέσα από την εγκατάλειψη. Είναι μία πρωτότυπη παραγωγή και προσπαθεί να εξερευνήσει την τέχνη της φωτογραφίας, όπως αυτή αντιμετωπίζεται και προτείνεται από τους νέους ευρωπαίους καλλιτέχνες την πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα. Οι φωτογράφοι αντιμετωπίζουν με δικό του τρόπο ο καθένας τον τόπο, το αποτύπωμα που αφήνει ο άνθρωπος στον τόπο, αλλά και ο τόπος στον άνθρωπο, μέσα από την συνεχή επαφή αλλά και την εγκατάλειψη.
Τόπος... για κάποιους κοινοτοπία, για άλλους άπιαστο όνειρο... Συναίσθημα, βίωμα, μνήμη, συμφέρον, ιδεολογία...
Τίποτε απ' όλα αυτά.... Αφετηρία, αυτοσκοπός, παρηγοριά, ελπίδα.... Ζούμε σ' ένα τόπο... η ψυχή μας βρίσκεται σε άλλον...
δε θέλουμε τον τόπο ....μας δεσμεύει .... Τόπος για όλους... και για κανέναν ... όπου γης πατρίς...
Οι τόποι χρωματίζονται και εμψυχώνονται με αγάπη από τον άνθρωπο, αλλοιώνονται, εγκαταλείπονται, ερημώνουν ποτισμένοι πάλι από την πλεονεξία, την μισαλλοδοξία και τη βιασύνη των ανθρώπων. Τοπία ολόκληρα ή μοναχικές γωνιές, έρημα κτίρια ή αχανείς εκτάσεις στο πουθενά, πάντα αποπνέουν το άρωμα του ανθρώπου που κρυφοκοιτάζει, στοιχειώνει ή απλά λείπει από το τοπίο...
Οι τόποι αυτοί, είτε σαν όλον είτε σαν μέρος μιας κοιτίδας της ανθρώπινης ζωής που απλά άλλαξε διεύθυνση, γεμίζουν τον θεατή με συναισθήματα λύπης και γλυκιάς νοσταλγίας για αυτό που όλοι μας χτίζουμε καθημερινά και στη συνέχεια αναζητούμε κάτι άλλο -υποτίθεται- πιο φρέσκο και πιο πολύ στα μέτρα μας. Αλλά πάντα γυρίζουμε πίσω... Ίσως για τη γλύκα των συναισθημάτων...
«Κείνο το σπίτι είναι φάντασμα όμορφων πραγμάτων
σαν το μοναχικό τραγούδι ενός πουλιού
ένας φυσικός οίκτος κλωσσάει εκεί...»
Γκρέγκορυ Κόρσο
Εγκαίνια: Πέμπτη 22 Απριλίου 2010, 8.00μμ