There is no there, there

Η Γκαλερί "Tettix" συμμετέχει στη 2η Photobiennale του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης που εφέτος έχει τον γενικό τίτλο: “ΤΟΠΟΣ”, με την ομαδική έκθεση φωτογραφίας που έχει τίτλο: “There is no there, there”, σε επιμέλεια της μουσειολόγου Γεωργίας Κουρκουνάκη.

Συμμετέχουν: Liudmila Velasco(CU) & Nelson Ramirez de Arellano Conte(CU), Pasquale Calone(IT), Annemie Augustijns(BE), Annelies De Mey (BE), Κωνσταντίνος Φούντος (GR), Brad Temkin (US), Πέτρος Κοτζαμπάσης (GR), Δήμητρα Ερμείδου (GR), Γιάννης Χολογγούνης (GR).

Η περίφημη φράση της Γερτρούδη Στάιν από το διήγημα της ‘Everybody’ s Autobiography’ αναφέρεται στη σκηνή κατά την οποία επιστρέφοντας μετά από τριάντα χρόνια παραμονής στο Παρίσι αναζητά το πατρικό της σπίτι και τη γειτονιά που μεγάλωσε. Όμως εκεί δεν υπάρχει τίποτα πια, όλα έχουν αλλάξει. Το πέρασμα των τριάντα χρόνων έχει μεταμορφώσει την πατρίδα της, αφού ο χρόνος επιφέρει δομικές μεταβολές στον τόπο. Η διαρκής εξέλιξη  είναι αναπόφευκτη αλλά στο πέρασμα του χρόνου αλλάζει μόνο ο τόπος ή και η μνήμη;

Οτιδήποτε γύρω μας διαμορφώνει και πυροδοτεί τη μνήμη καθώς συνδέεται με προσωπικές αναμνήσεις και βιώματα. Η μνήμη αναφέρεται σε τόπους, σε αντικείμενα, σε καθετί που μπορεί να προκαλέσει τις αισθήσεις. Ταυτόχρονα οι εμπειρίες διαμορφώνουν την κοινή και συλλογική μνήμη χαρακτηρίζοντας τόπους και εποχές. Η μνήμη άρρηκτα συνδεδεμένη με το πέρασμα του χρόνου και την απώλεια ξεπροβάλει για να μας καθορίσει και να ορίσει τη θέση μας απέναντι σε έναν κόσμο που συνεχώς μεταβάλλεται.

Ο εφήμερος χαρακτήρας της μνήμης επιτρέπει το παιχνίδι εναλλαγής της με τη λήθη και της παρουσίας με την απουσία. Η μνήμη διαμορφώνει και επαναπροσδιορίζει τους τόπους που υπήρξαν, αυτούς μέσα στους οποίους βρεθήκαμε και αυτούς στους οποίους σήμερα κατοικούμε συσχετίζοντας αφηγήσεις από διαφορετικά χρονικά επίπεδα.

Τα έργα της έκθεσης παρουσιάζουν τον τρόπο με τον οποίο η παρελθοντική μνήμη προβάλλεται στο βλέμμα του φωτογράφου και μέσα από αυτά διαφαίνεται η προσωπική αναζήτηση του «τόπου».

Οι φωτογραφίες της έκθεσης παρουσιάζουν τόπους με την ανθρώπινη παρουσία να υπονοείται σε ένα δεύτερο πλάνο αφήνοντας τις ποιότητες του χώρου να ορίσουν την ταυτότητα του τόπου, μία ταυτότητα που επέλεξε η μνήμη του καθενός καλλιτέχνη να φυλακίσει στον εκάστοτε τόπο κρύβοντας μας τις υπόλοιπες πτυχές του.  Το θέμα της έκθεσης δεν είναι ο τόπος αλλά αυτό που αποσιωπάται από το φωτογράφο για αυτόν. Ο θεατής καλείται σε ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης να συμπληρώσει με βάση τις δικές του μνήμες το δικό του τόπο. Έναν τόπο που ίσως ποτέ δεν υπήρξε.

Εγκαίνια: 29/04, 20:00