Μηνιαία συνάντηση και προβολή φωτογραφιών στο Φ.Κ.Θ.
μηνιαία συνάντηση μελών και φίλων του Φ.Κ.Θ. στο Café ΒΑΖΑΑR
Την Πέμπτη 15 Μαρτίου, στις 8:30' μμ, θα γίνει η επόμενη μηνιαία συνάντηση των μελών και των φίλων του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.
Θα συζητηθούν:
η πρόοδος της προετοιμασίας των δράσεων του ΦΚΘ για το 2012
η αναγγελία των εκδηλώσεων “Aspects of Balkan Photography”
οι νέες προτάσεις για επόμενες παραγωγές
Στην συνέχεια θα γίνει παρουσίαση με θέμα: «Προσωπική Φωτογραφία» με προβολή φωτογραφιών.
Μετά την πετυχημένη πρώτη προβολή πριν από δύο χρόνια, η ταινία για τον παγκοσμίου φήμης Σουηδό Φωτογράφο Anders Petersen ξαναπροβάλλεται τώρα με ελληνικούς υπότιτλους. Ο φωτογραφος μιλά για τον εαυτό του, για τους φίλους του (Νan Goldin, Josef Sobol, Araki), τι είναι "Red Line", για την «ταυτότητα», την «προσέγγηση», κ.λ.π. Διάρκεια 90 λεπτά.
Θα ακολουθήσει συζήτηση.
... όπως πάντα στο CAFE BAZAAR, Παπαμάρκου 34, Πλατεία Άθωνος, τηλ 2310241817.
(Στο βίντεο που ακολουθεί παρουσιάζονται οι φωτογράφοι: Antoine d' Agata, Diana Arbus, Gihan Tubbeh, Nan Goldin, Jacob Aue Sobol, Δημήτρης Τριανταφύλλου)
Personal photography
Έxει οπαδούς και φίλους σε όλα τα μερη του κόσμου, διαμορφώθηκε σαν ρεύμα όμως στην Ευρώπη τα τελευταία είκοσι χρόνια, αγκαλιάζοντας ένα μεγάλο αριθμό φωτογραφων πρώτη γραμμής.Δεν είναι ούτε «φωτογραφια πολέμου», ούτε «Φωτογραφία δρόμου», ούτε «φωτορεπορτάζ». Προυποθέτει πίστη και σταθερότητα σ΄αυτό που κάνουν και συνειδητή επιλογή θεμάτων. Προσφιλή τους θέματα ο έρωτας, η μοναξιά, η συνυπαρξη. Επιδιώκουν πάντα να είναι σε επαφή με το θέμα τους, με αποτέλεσμα πολλοί απ' αυτούς να ζουν ακραίες καταστάσεις, κινούμενοι ενίοτε στα όρια και στην κόψη του ξυραφιού. Αποτέλεσμα αυτού ο κόσμος τους να είναι σκοτεινός, πολύπλοκος με ελάχιστα περιθώρια χαράς. Diana Arbus, Nan Goldin, Antoine D' Agata είναι μερικά από τα πρώτα ονόματα και τους ακολουθούν μια σειρά νέων κα ελπιδοφόρων φωτογράφων σε όλο τον κόσμο.
ANDERS PETERSEN
Ευθύς, ντροπαλός, διακριτικός όταν χρειάζεται, αλλά έχοντας πάντα αυτός το πάνω χέρι, χωρίς να δείχνει κανένα σεβασμό την στιγμή της φωτογράφισης αλλά και σκοτεινός και βίαιος. Δεν κρύβει αυτό που θέλει από την πρώτη στιγμή, ξέρει να το ζητά και να το παίρνει.
Να τι λέει γι αυτόν η διευθύντρια της gallery VU’ στο Παρίσι, κ. Gilou Le Gruiec.
«Ο Αnders, διαλέγει πάντα θέματα που έχουν να κάνουν με τον ανθρώπινο μικρόκοσμο, όπως ένα καφέ, ψυχιατρική κλινική, φυλακή, χώρους δηλαδή που υπάρχει έντονη συγκινησιακή φόρτιση. Οι φωτογραφίες του, δίνουν ψυχή στην ανθρωπότητα, έτσι που ξεχνάμε το καδράρισμα…..»
Ο Anders Petersen, γεννημένος το 1944 στην Στοκχόλμη, έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια. Η φωτογραφική του σταδιοδρομία, ξεκινά το 1967-70, στο Αμβούργο, οπου φωτογράφισε τους θαμώνες του café Lehmitz.(1978)
O πρώτος του κατάλογος ήταν το Grona Lund (1973), φωτογραφίες που τράβηξε σε ένα πάρκο όπου πήγαιναν να χορέψουν οι κάτοικοι της Στοκχόλμης, ακολούθησαν το "Prison" (1984), "Venice" (1991), "Mental Hospital" (1995) κ.α.Το 2003-04
έγινε τακτικός καθηγητής Φωτογραφίας στην Σχολή Φωτογραφίας και Κινηματογράφου του Πανεπιστημίου Goteborg.
Εκφραστής και εκπρόσωπος του είδους που ονομάζουμε προσωπική φωτογραφία, αυτός, που θεώρει κοντινούς του φίλους μεταξύ άλλων τον Ch. Stromholm (τον οποίο θεωρεί και δάσκαλό του), τον Αntoine D’ Agata, την Nan Goldin, καθιερώθηκε στην φωτογραφική σκηνή της Ευρώπης μετά το 2000.To 2003, ανακηρύχτηκε στην Αρλ, "Photographer of the year".Την χρονιά 2002, το κέντρο Πομπιντού, αγόρασε τις πενήντα επτά αριθμημένες φωτογραφίες από την σειρά "Close Distance".Το 2009, ο κατάλογος "From back Home", των JH Engstrom-A. Petersen ανακηρύχτηκε το βιβλίο της χρονιάς στην Αρλ και την Σουηδία.
Σίγουρα υπάρχει συνέχεια από το "Grona Lund" και το "Café Lehmitz" μέχρι σήμερα. Να πως συνεχίζει η διευθύντρια της gallery VU’:
«Οσο περνούν τα χρόνια χωρίς αμφιβολία, εξ αιτίας του βάρους της εμπειρίας του, η δουλειά του Anders σκοτεινιάζει. Οι εικόνες του παραπέμπουν σ ένα κόσμο πιο ταραγμένο, με εντάσεις, όπου ανάλαφρες καταστάσεις, καταλήγουν να γίνουν βαριές και τα χαμόγελα σπάνια. Ακόμη και οι φωτογραφίες του, με καθημερινά αντικείμενα, που θα μπορούσαν να γίνουν πηγή έμπνευσης, για την δαυλιά του δεν έχουν τίποτα το γαλήνιο. Ο Anders τόνισε την αντίθεση, την σύγκρουση…..»
Όπως εξομολογείται ο ίδιος στο video-film σε σκηνοθεσία του Σταύρου Δαγτζιδη σε παραγωγή Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης
«….αυτό που κάνω είναι να φωτογραφίζω αναμνήσεις, όπου κι αν βρίσκομαι και δεν ενδιαφέρομαι γι εξωτικά μέρη….αυτός είναι ο δικός μου τρόπος. Δεν λέω ότι είναι ο καλύτερος, αλλά είναι ένας τρόπος….ίσως είναι λίγο υπερβολικός..» και συνεχίζει «δεν είναι εύκολο να ξεφύγεις, όταν μεγαλώνεις και έχεις συνηθίσει να κάνεις κάτι με έναν συγκεκριμένο τρόπο……δεν έχω πολλές επιλογές, γιατί έχω συνηθίσει να φωτογραφίζω και η φωτογράφιση είναι μέρος της ταυτότητάς μου και πιθανόν να μη ξέρω να κάνω κάτι άλλο καλύτερα….»
Ο Anders Petersen διαθέτει σκοτεινό θάλαμο στην Στοκχόλμη, ενώ κινείται ακούραστα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα δίνοντας workshops.Στην Ελλάδα είναι γνωστός από τα εργαστήρια που έκανε στην Θάσο (2003), στην Καβάλα (2007), στην Θεσσαλονικη (2009).