Faces / Πρόσωπα

ασπρόμαυρη φωτογραφία, γυναίκα και άντρας
· Εκθέσεις · Αθήνα // Δημοσίευση: 13 Απρ 2012

ομαδική έκθεση στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών παρουσιάζει την ομαδική έκθεση με τίτλο Faces, σε επιμέλεια του ιστορικού τέχνης Paolo Colombo. Δίνοντας το βήμα σε ανεξάρτητους επιμελητές, η Στέγη παρουσιάζει μια έκθεση-σχόλιο στην καθημερινότητα, τις ανθρώπινες σχέσεις και, κυρίως, τη σχέση με τον εσώτερο εαυτό. Η έκθεση θα διαρκέσει από τις 3 Απριλίου έως και την 1η Ιουλίου 2012.

Η έκθεση διερευνά την αποξένωση του ατόμου, το οποίο βρίσκεται παγιδευμένο ανάμεσα στον εαυτό του, στην αντίληψη που έχει γι’ αυτόν και στην κοινωνία, και σχολιάζει τα συναισθήματα της μοναξιάς και πνευματικής αλλοτρίωσης που ανακύπτουν από αυτή τη συγκρουσιακή σχέση.

Η ταινία Faces [Πρόσωπα] του Τζον Κασσαβέτη (1968) αποτελεί τη μεταφορά για την έκθεση αυτή, η οποία εστιάζει σε καλλιτέχνες που καταπιάνονται με τη δυσάρεστη και συχνά δραματική σχέση μεταξύ του εαυτού, της αυτο-αναπαράστασης και του άλλου.

Στη συγκεκριμένη ταινία, ο Κασσαβέτης αναλύει την απομόνωση του ατόμου, και πώς αυτή η κατάσταση αντανακλάται και εκφράζεται στη νεύρωση του προσώπου. Η ένταση της ταινίας δημιουργείται από τα προσωπικά ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά, τα οποία οδηγούν εξελικτικά κάθε έναν από τους ηθοποιούς του σε ένα αντιφατικό, σύνθετο και πολυεπίπεδο άτομο. Σαν να πρόκειται για θεατρικό έργο, ακολουθώντας μία αλληλουχία μη-γεγονότων, ξεσπασμάτων, καταστάσεων περισυλλογής και εκ νέου ξεσπασμάτων, σκηνοθετεί τις ανεξέλεγκτες ψυχολογικές διαρθρώσεις ηθοποιών σε ρόλο ενηλίκων που πληγώνονται και πληγώνουν.

Τα έργα της έκθεσης απηχούν την αίσθηση του εύθραυστου που διαπερνά τη συναισθηματική, ψυχολογική ή κοινωνική αφηγηματική του Κασσαβέτη. Η έκθεση στο σύνολό της αντανακλά την ατμόσφαιρα της ταινίας, το έντονο αίσθημα της αλλοτρίωσης, το οποίο στην ταινία καλύπτεται – και την ίδια στιγμή αποκαλύπτεται – μέσω ενός προσωπείου, που δεν είναι άλλο από το πρόσωπο.

Η έκθεση συγκεντρώνει έργα 19 καλλιτεχνών. Πιο συγκεκριμένα συμμετέχουν οι:

-Τζον Κασσαβέτης (Η.Π.Α., 1929-1989) με την ταινία Faces(1968)
-Morton Bartlett (Η.Π.Α., 1909-1992): γλυπτά και φωτογραφίες
Ο καλλιτέχνης δημιουργούσε κούκλες εφήβων κοριτσιών, των οποίων έφτιαχνε ο ίδιος τα φορέματα, και στη συνέχεια τις φωτογράφιζε. Η δημοσίευση αυτών των φωτογραφιών σε κάποιο περιοδικό, προκάλεσε μία καθόλου ενθουσιώδη αντίδραση, επειδή θεωρήθηκε ότι αποτελούσαν μία ενοχλητικά σεξιστική απεικόνιση νεαρών γυναικών. Τότε εκείνος συσκεύασε τα γλυπτά σε κιβώτια, σαν να ήταν φυλαχτά ή λείψανα αγίων, και συνέχισε να δημιουργεί σε πλήρη απομόνωση, σαν ερημίτης. Οι φωτογραφίες του είναι δεκαετίες μπροστά σε σχέση με τη σκηνοθετημένη, εννοιολογική φωτογραφία έτσι όπως την ξέρουμε από τη Cindy Sherman μέχρι τον Boyd Webb.
-Samuel Beckett (Ιρλανδία, 1906-1989): Not I (1977), ταινία με την Billie Whitelaw.
-Claude Cahun (Γαλλία, 1894-1954): 5 φωτογραφίες
Την περίοδο του Μεσοπολέμου στο Παρίσι, η Claude Cahun δημιούργησε ένα έργο το οποίο αποτελείται κυρίως από αυτοπροσωπογραφίες που εναλλάσσονται μεταξύ τους και συνδυάζουν αρσενικά και θηλυκά πρόσωπα. Ο καλλιτέχνης καταπιάνεται με τις έννοιες του καθρέφτη, του προσωπείου, της μεταμφίεσης, του διπρόσωπου, του αλλόκοτου και του σκηνικού παιχνιδιού μέσα από τη γλώσσα και το συντακτικό του κινήματος του Σουρεαλισμού.
-Pierpaolo Campanini (Ιταλία, 1964): 1 ζωγραφικό έργο
-Edy Ferguson: βίντεο Mommy (1997)
-Διονύσης Καβαλλιεράτος (Ελλάδα, 1979): 3 γλυπτά
-Κάρολος Κουν (Ελλάδα, 1908-1987): βιντεοσκόπηση της παράστασης ‘Ορνιθες στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου (1975)
-Margherita Manzelli (Ιταλία, 1968): 2 ζωγραφικά έργα
-Ηλίας Παπαηλιάκης (Ελλάδα, 1970): 3 ζωγραφικά έργα
-Ugo Rondinone (Ελβετία, 1963): 1 γλυπτό
-Λουκάς Σαμαράς (Ελλάδα, 1936): βίντεο Self (1969)
-Thomas Schütte (Γερμανία, 1954): Άθλιοι, 2006 (12 γλυπτά από ορείχαλκο πάνω σε βάσεις από ατσάλι)
-Cindy Sherman (Η.Π.Α., 1954): 1 φωτογραφία
-Lorenzo Tenchini (Ιταλία, 1852-1906): 4 κέρινες μάσκες
-Miroslav Tichý (Τσεχική Δημοκρατία, 1926-2011): 12 φωτογραφίες
Η δουλειά του Tichý αποτελείται από χιλιάδες εικόνες γυναικών από την πατρίδα του, τις οποίες φωτογράφιζε κρυφά με τις χειροποίητες μηχανές του. Ο Tichý είναι ένας χρονικογράφος της εποχής του, ένας οπτικός ιστορικός, ένας αρχειοθέτης, ένας ηδονοβλεψίας, ο οποίος απαθανάτιζε λαθραία τις εκφράσεις, τις συμπεριφορές και τα πρόσωπα των γυναικών για περισσότερα από πενήντα χρόνια στη μικρή γενέθλια πόλη του.
-Ryan Trecartin (Η.Π.Α., 1981): βίντεο Sibling Topics (τμήμα a) (2009)
-Rosemarie Trockel (Γερμανία, 1952): 3 ασπρόμαυρες φωτογραφίες και 1 γλυπτό
-Lisa Yuskavage (Η.Π.Α., 1962): 3 ζωγραφικά έργα

Την έκθεση συνοδεύει δίγλωσσος κατάλογος.

Στο πλαίσιο της έκθεσης διοργανώνεται εκπαιδευτικό πρόγραμμα για σχολικές ομάδες από Δ’ Δημοτικού έως Γ’ Γυμνασίου. Εκτός από την ξενάγηση στην έκθεση, οι μαθητές συμμετέχουν σε εργαστήριο, έναυσμα για το οποίο αποτελεί η ίδια η έκθεση. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα προσαρμόζεται στην ηλικία των μαθητών και τη δυναμική της κάθε ομάδας και έχει βιωματικό χαρακτήρα.

Κάθε Δευτέρα & Τρίτη, στις 10:00-12:00
Κόστος συμμετοχής: 4 €/ μαθητή
Για κρατήσεις: education@sgt.gr και 213-017-8034, Υπεύθυνη Τμήματος Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων, Μυρτώ Λάβδα.

Επιμέλεια – Σχεδιασμός
Paolo Colombo

Οργάνωση - Συντονισμός
Μαριλένα Β. Καρρά