εικοσάλεπτη προβολή στα πλαίσια της μηνιαίας συνάντησης του Φ.Κ.Θ.
Η ιδέα του William Klein για τα contacts των φωτογράφων είναι γεγονός. O Reymond Depardon, μιλά καταιγιστικά και αγχώδικα .Δεν είναι τυχαίο ότι διάλεξε contacts από την φωτογράφηση που έκανε πριν από χρόνια σε ένα ψυχιατρείο, έξω από την Βενετία. Στα ασπρόμαυρα αυτά contacts, η μια φωτογραφία διαδέχεται την άλλη γεμάτη πόνο, άγχος και αγωνία.
Η εικοσάλεπτη αυτή προβολή θα γίνει στα πλαίσια της μηνιαίας συνάντησης του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, τη Δευτέρα 10 Μαΐου, ώρα 21.00, στο CAFE BAZAAR, Παπαμάρκου 34, Πλατεία Άθωνος, τηλ 2310241817
O Raymond Depardon, είναι Φωτογράφος, δημοσιογράφος και filmmaker. Έχει γυρίσει πάνω από είκοσι ταινίες, είναι συνιδρυτής του πρακτορείου GAMMA (1974), και μόνιμο μέλος του πρακτορείου MAGNUM (1979). Έχει πάρα πολλές εκθέσεις στο ενεργητικό του και Pulitzer Prize, για την φωτοδημοσιογραφική δουλειά που έκανε στο Chad.
Οπαδός της προσωπικής φωτογραφίας. Δεν διστάζει καθόλου ως προς την επιλογή του υλικού του. Στρατευμένος ο ίδιος, κινείται σε όλα τα πλάτη της γης, για να φέρει στην επιφάνεια τις προσωπικές του αγωνίες. Το κάδρο στην αρχή τον απασχολεί πάρα πολύ. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τα συγκεκριμένα contacts του φωτογράφου. Ξεχνά εντελώς το κάδρο και αναζητά το προσωπικό στοιχείο. Είναι χαρακτηριστική η τελευταία φωτογραφία των contacts, εκεί όπου ο φωτογραφούμενος κρύβεται. Μία φωτογραφία σκόπιμα επιλεγμένη για τα ερωτηματικά που βάζει.
«Ο άνθρωπος», λέει σε κάποιο σημείο, «δεν θέλει να κοιτάζει τον πόνο των άλλων ανθρώπων, εκτός αν είναι δικός του». Ζητήματα όπως ποιος είναι «ταξιδευτής», «μπανιστιρτζής», ποιος είναι «θύμα», και «θύτης», η «καλλιτέχνης», αλλά και απόκληρος, περιθωριακός και μη προνομιούχος, είναι μερικές από τις εμμονές του.