Ya Kala Ben

Στο πλαίσιο του κεντρικού εκθεσιακού προγράμματος του Athens Photo Festival 2012, παρουσιάζεται η έκθεση της Namsa Leuba με τίτλο ”Ya Kala Ben”.

H Namsa Leuba είναι μία Αφρικανο-ευρωπαία, γεννημένη στην Ελβετία, και το project της πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της στη Γουινέα-Κόνακρι.
Σε αυτή τη δουλειά της, την απασχόλησε η δόμηση και η αποδόμηση του σώματος καθώς επίσης και η απαθανάτιση του μη ορατού. Έχει μελετήσει τα τελετουργικά αντικείμενα που συναντώνται συχνά στην κοσμολογία των κατοίκων της Γουινέας.

Πρόκειται για αγαλματίδια, τα οποία αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα μίας τελετουργικής δομής και καθώς προέρχονται από έναν άλλο κόσμο, συνιστούν τις ρίζες των ζωντανών. Ως εκ τούτου, επεδίωξε να αγγίξει το ανέγγιχτο. Σεμνότητα, τύχη, γονιμότητα ή μέσο εξορκισμού, τούτα τα αγαλματίδια συνιστούν μια πολιτιστική αξία εξαιτίας αυτού που εκπροσωπούν ή συμβολίζουν.

Με τη δουλειά της, η Namsa Leuba μεταμόρφωσε τα εν λόγω αντικείμενα, που αποτελούν τα κοσμολογικά σύμβολα μιας κοινότητας και τα οποία παραδοσιακά αποκτούν τη σημασία τους όταν χρησιμοποιούνται ως μέρος της τελετουργίας. Συνιστούν δε κομμάτι μιας συλλογικότητας, από την οποία δεν πρέπει να διαχωριστούν, ενώ παράλληλα πρέπει να εξασφαλιστεί η διατήρηση της αξίας τους. Δεν αποτελούν τους θεούς αυτής της κοινότητας αλλά τις προσευχές τους.

Επιπλέον, έχουν ενσωματωθεί σε μία σειρά συμβόλων αυστηρά καθορισμένη όπου κάθε συστατικό στοιχείο έχει τη θέση του. Πρόκειται για τελετουργικά εργαλεία τα οποία προσπάθησε να εμψυχώσει, τοποθετώντας επί σκηνής ζωντανά μοντέλα, και κατά κάποιον τρόπο να τα βεβηλώσει, αποδίδοντάς τους ένα άλλο νόημα• ένα νόημα ανοίκειο σε σχέση με τα συμφραζόμενα των κατοίκων της Γουινέας.

Κατά τον επαναπροσδιορισμό αυτών των ιερών αντικειμένων μέσα από τον φωτογραφικό φακό, τους προσέδωσε ένα σημασιολογικό περιεχόμενο ανάλογο με τις αισθητικές επιλογές και προτιμήσεις της Δύσης. Το φωτογραφικό μάτι στοχεύει στη διαφορετική νοηματοδότησή τους. Στη διάρκεια της επιτόπιας έρευνάς της, χρειάστηκε να αντιμετωπίσει τις ενίοτε βίαιες αντιδράσεις των κατοίκων της Γουινέας, οι οποίοι εξέλαβαν τις διαδικασίες και τις τεχνικές της ως μία μορφή ιεροσυλίας.
Επιπλέον, κάποιοι ήταν φοβισμένοι ή είχαν μείνει κατάπληκτοι.