έκθεση φωτογραφίας στο Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης
Αν ρωτήσεις σήμερα κάποιον στην Θεσσαλονίκη τι ξέρει για τον Δενδροπόταμο θα απαντήσει ότι είναι ένα γκέτο που ζούνε τσιγγάνοι, έμποροι ναρκωτικών, όπλων και γενικά παραβατικά άτομα. Μια συνοικία που ακόμα και οι ταξιτζήδες αρνούνται να επισκεφθούν.
Η έκθεση «Στη δύση της πόλης» έχει στόχο να αναδείξει την καθημερινότητα στον Δενδροπόταμο. Φιλίες, αλληλεγγύη, παρέες, αντιφάσεις, σιωπές, διεκδίκηση, σαγήνη, ροκ αντανακλάσεις, σεργιάνι, καρτέρι, μαχαλάδες, παραλήρημα on the road, ρυθμός, πάθος, χωρισμός, αναστεναγμοί, τρέλα, απώλεια, ποίηση νουάρ, όμορφα παιδιά, αγκαλιές, βραχνά βαλς, μέρες άνυδρες και καυτές, θάνατος, τρέλα, θλίψη, χαρμολύπη, μελαγχολία, αγάπη, πόνος, ζέστη, φως, δίψα, ελεγεία, ταχύτητα, εραστές, ανάσες, μέλλον. Σκληρά και ωμά συναισθήματα, με ύψος, βάθος, όγκο και ενέργεια.
Κάθε φωτογραφία -πέρα από την αρτιότητα και την καλλιτεχνική οπτική του δημιουργού-, κουβαλά πάνω της κάτι το μετέωρο, σπασμένο, αφηρημένο. Και κάθε ματιά που ρίχνουμε κρύβει μια ακατανόμαστη ενοχή. Τη συν-ενοχή του θεατή. Πέρα από τις προθέσεις, αυτό που θα παρατηρήσει ο προσεκτικός επισκέπτης της έκθεσης είναι πως παντού, μέσα σε όλα τα θέματα, υπάρχει μια λαχτάρα, μια απληστία για ζωή.
Στόχος είναι να αναδειχθούν αυτοί που αντιστέκονται. Οι ήρωες της διπλανής πόρτας που στον αντίποδα της συντριπτικής πλειοψηφίας που ομαδικά εθελοτυφλεί και αρκείται να ρίχνει τα σκουπίδια κάτω από το χαλί, αρνούνται να κλείσουν τα μάτια στις συνθήκες διαβίωσης των παιδιών των φαναριών, των παιδιών του Δενδροποτάμου.
Μέσα από την έκθεση παρουσιάζεται το έργο του Φάρου του κόσμου, που με πρωτοστάτη τον Πατέρα Αθηναγόρα προστατεύει, περιθάλπει, εκπαιδεύει και αγωνίζεται με κάθε τρόπο για την κάλυψη των αναγκών των ανηλίκων.