έκθεση στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
"...είναι πλέον αδύνατο να φωτογραφίσει κανείς μια λαϊκή πολυκατοικία ή ένα σωρό από σκουπίδια χωρίς να τα μεταμορφώσει."
Walter Benjamin
Τι είναι απόρριμμα; Πως αντιμετωπίζουμε την έννοια αυτή στη καθημερινή ζωή μας; Τι μπορεί να εμπεριέχει; Τι νοιώθουμε στη θέα των στοιχείων που τη συνιστούν; Πως αντιδρούμε;
Μια απάντηση θα μπορούσε να δοθεί μέσα από τη μελέτη προβλημάτων του περιβάλλοντος που συνδέονται με τις παρεμβάσεις του ανθρώπου σε αυτό. Απόρριμμα όμως είναι μόνο αυτό; Με πόση ευκολία μπορούμε να καθορίσουμε τι εντάσσεται μέσα στα εννοιολογικά όρια αυτής της λέξης;
Παρόλη τη φαινομενικά κοινή αντίληψη και περιγραφή της που επικρατεί σε όλο τον πλανήτη, μια πιο προσεκτική έρευνα δείχνει ότι είναι ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο και πολύπλευρο φαινόμενο, τόσο από πολιτισμικής όσο και από κοινωνικής άποψης, με πολλές πλευρές προσωπικής ερμηνείας. Το απεχθές και δυσάρεστο, αλλόκοτο και περίεργο ή αποκρουστικό για κάποιον μπορεί να είναι χρήσιμο και διαχειρίσημο ακόμα και διασκεδαστικό ή δημιουργικό για κάποιον άλλο. Το απόρριμμα μπορεί να δημιουργεί αυξημένη συνειδητοποίηση των μαζών για την ευθύνη τους απέναντι στο περιβάλλον, να ευαισθητοποιεί για κοινό προβληματισμό και κοινωνική δράση, να οδηγεί σε κατανόηση συμπεριφορών και κοινή γλώσσα επικοινωνίας ανάμεσα σε διαφορετικές κουλτούρες, πράγμα που μπορεί να καταλήξει σε κοινωνική αλληλεγγύη. Από την άλλη μπορεί να παραμείνει ανερμήνευτο και ακατανόητο, να προκαλεί απέχθεια, θυμό και φόβο, για αυτό που είναι έξω από τους μικρόκοσμους που δημιουργούμε και ανήκουμε ή που μας περιβάλλουν.
Οι 17 φωτογράφοι της έκθεσης κάνουν μία οπτική αναφορά στον συγκεκριμένο προβληματισμό, ανοίγοντας νέες προοπτικές πάνω στους τρόπους που μπορεί κάποιος να αντικρύσει τα κοινωνικά και πολιτισμικά φαινόμενα που συγκροτούν της ζωής μας. Το περιβάλλον και η μέριμνα για αυτό τοποθετούνται στην πρώτη γραμμή εστίασης και το απόρριμμα αναδεικνύεται σε αντικείμενο συγκίνησης και καλλιτεχνικού προβληματισμού.