Εικόνες μιας άλλης Ευρώπης 1985 - 1989

Κυκλοφόρησε στις αρχές Δεκεμβρίου 2015 το φωτογραφικό λεύκωμα του Κωνσταντίνου Πίττα «Εικόνες μιας άλλης Ευρώπης 1985 - 1989».

Πρόκειται για μία έκδοση 200 σελίδων σε ακριβό χαρτί βέλβετ 170 γραμμαρίων. Περιέχει 95 ασπρόμαυρες φωτογραφίες από τα τέλη της δεκαετίας του '80, φωτογραφίες που είχαν μείνει σε μια αποθήκη επί 25 χρόνια, απομεινάρια ενός ευρωπαϊκού πολιτικού χάρτη που δεν υπάρχει πια, και από τις δύο πλευρές του Τείχους (αληθινά μια «άλλη Ευρώπη»).

Ο Κωνσταντίνος Πίττας ταξιδεύει απ’ άκρη σ’ άκρη της Γηραιάς Ηπείρου στα τέλη των 80ς, λίγο πριν πέσει το Τείχος και στρέφει τον φωτογραφικό φακό του σε πρόσωπα φοβισμένων και καταπιεσμένων ανθρώπων στην Ανατολή, σε πρόσωπα μοναχικών, φτωχών ή ηλικιωμένων στη Δύση. Πρόσωπα ανδρών και γυναικών που ζουν στο περιθώριο της Μεγάλης Ιστορίας, βαθειά σημαδεμένα από αυτήν. Επιστρέφει με μία εντυπωσιακή συλλογή φωτογραφιών και μη θέλοντας να κάνει καριέρα με αυτήν, τη «θάβει» σε ένα κουτί.

25 χρόνια μετά οι φωτογραφίες εκείνες παίρνουν την εκδίκησή τους από τον ίδιο τους τον δημιουργό, βγαίνοντας στο φως και τραβώντας τον από τον μανίκι να τις μοιραστεί, να μοιραστεί όλα αυτά τα βλέμματα και τις στιγμές, την αιωνιότητα των δρόμων και το σμπαράλιασμα των θεσμών, τη μοναξιά των μικροπωλητών, την καλωσύνη των ξένων.

Ιστορικό τεκμήριο και ταυτόχρονα καλλιτεχνικό επίτευγμα από έναν φωτογράφο που δεν κάνει ρεπορτάζ και απεχθάνεται τη φωτογραφία τέχνης. Μια πολύ προσεγμένη έκδοση , για τους λάτρεις του ασπρόμαυρου και όσους αγαπούν την Ευρώπη και τους Ευρωπαίους.

Το 1985 η Ευρώπη ήταν ακόμη χωρισμένη στα δύο. Δύο αντίπαλα, εχθρικά στρατόπεδα, και ανάμεσά τους το αδιαπέραστο σύνορο, το Τείχος. Ήμουν τότε ένας νεαρός παθιασμένος με την Κεντρική Ευρώπη, έβλεπα τι συνέβαινε εκεί και ειδικά η απομόνωση, ο «εγκλεισμός» των Ανατολικοευρωπαίων, ήταν κάτι που με συγκλόνιζε. Είχα λοιπόν την ιδέα να ταξιδέψω σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και να φωτογραφίσω τους ανθρώπους και από τις δύο πλευρές του Τείχους και να τους παρουσιάσω μαζί σε ένα βιβλίο, σαν μια ενιαία Ευρώπη, χωρίς σύνορα και τείχη. Αφελές και μεγαλεπήβολο σχέδιο, όπως όλα τα νεανικά σχέδια.
Με το όνειρό μου αυτό ταξίδευα για πέντε χρόνια στις περισσότερες από τις χώρες της τότε Ευρώπης, σε δεκαεπτά χώρες, από την Πορτογαλία μέχρι την Πολωνία, πάντα μόνος, με ένα σαραβαλάκι - το ελληνικότατο Pony, για όποιον το θυμάται -, κοιμόμουν μέσα σε αυτό, στα πάρκινγκ των αυτοκινητοδρόμων και στις ερημιές. Και η μεγάλη μου χαρά ήταν να σταματάω σε κάθε πόλη και να περπατώ με τις ώρες στους δρόμους της παρατηρώντας τους ανθρώπους. Δεν με ενδιέφεραν τα αξιοθέατα, τα κτήρια, τα μουσεία, μόνο τα ανθρώπινα πρόσωπα έβλεπα.
Είδα όλο το Ανατολικό Μπλοκ, είδα την εξαθλίωση στη Ρουμανία, την καταπίεση και τον φόβο στα μάτια των ανθρώπων στην Ανατολική Γερμανία και την Τσεχοσλοβακία. Και μια κάπως καλύτερη ζωή στην Ουγγαρία και την Πολωνία. Και ταυτόχρονα επισκεπτόμουν και τις δυτικές χώρες και φωτογράφιζα και εκεί τους ανθρώπους με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Η Δύση δεν ήταν παράδεισος για μένα, έβλεπα κι εκεί τα ίδια πρόσωπα σχεδόν, μοναχικούς ανθρώπους, φτωχούς, ηλικιωμένους. Κατάλαβα πολύ γρήγορα ότι δεν έκανα φωτορεπορτάζ αλλά κάτι άλλο.

Κωνσταντίνος Πίττας

Το βιβλίο διατίθεται και στο site του Κωνσταντίνου Πίττα.