You won’t be with me tomorrow

Ξεκινώντας με τα λόγια του Henri Cartier-Bresson: “In photo journalistic reporting, inevitably, you’re an outsider” εξηγεί τη σημασία και σημαντικότητα του να σεβόμαστε την θέση που βρισκόμαστε, ευρισκόμενοι σε τόπους και καταστάσεις που σε άλλη περίπτωση δεν θα ήμασταν εκεί. Τελικά είσαι εισβολέας; Είσαι αυτό που πολλές φορές αναρωτιέται “are you a fucking merchant of misery, or what?”

Πώς όλα αυτά βρίσκουν εφαρμογή στην καθημερινή φωτογραφία, που σε καμία περίπτωση δεν γίνεται κάτω από συνθήκες κρίσης / πολέμου / ταραχών / ανθρωπιστικών κρίσεων; Πέραν της ταχύτητας στην λήψη απόφασης να «σηκώσεις την μηχανή και πατήσεις το κλείστρο» πώς μπορεί να φτάσει κάποιος στο να καταφέρει να βλέπει «πριν» και να μπορεί να το κάνει με συγκεκριμένο φακό (mm).
Μέσα από επιλεγμένες ιστορίες (τμήματα της έρευνας που τώρα δουλεύει ο Δ. Μπούρας, παλιότερα έργα του) με διαφορετικό εύρος και βάθος έρευνας και σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές (διαφορετικό φως, σκηνικό, συνθήκες λήψης, κλπ.) θα διερευνηθούν θέματα όπως :

• Γιατί με ποια κριτήρια επιλέχθηκε η συγκεκριμένη ιστορία. Ποια μέθοδος ακολουθήθηκε, βιβλιογραφία, πώς - που - πότε.
• Πώς επιλέγεις - πώς βλέπεις από πριν και δημιουργείς το κάδρο. Το κάδρο το οποίο πρέπει να προσφέρει μια ιστορία (What’s your story?) - γιατί μια εικόνα, μια λήψη που δεν έχει να πει ή να προσφέρει έναυσμα για ανακάλυψη, δεν είναι παρά «μια ακόμη φωτογραφία» (έναυσμα για συζήτηση επάνω στην αναλογική μηχανή και τον αυστηρό περιορισμό των δυνατών λήψεων: π.χ. φιλμ 36 στάσεων και πολλαπλάσια αυτών σε αντιδιαστολή με τις «κάρτες μνήμης» πολλών Gb.
• Ποια σχέση και πότε μπορεί να δημιουργηθεί με το «θέμα».
• Γιατί επιλέχθηκε η συγκεκριμένη εικόνα. Πόσες λήψεις απαιτήθηκαν. Παραδείγματα με "contact sheets" ή με την σύγχρονη μέθοδο (π.χ. Adobe Bridge)
• Επιλογές και αποδεκτές επεμβάσεις (post processing). Τι επιτρέπεται και πως. Μέχρι ποιο σημείο μπορείς να επέμβει στην εικόνα και ποιος επιλέγει.
• Captions (λεζάντες).
• Metadata / exiff. Ποια ή χρήση και η χρησιμότητα.

Με την ολοκλήρωση των μαθημάτων θα δοθούν στους συμμετέχοντες βεβαιώσεις παρακολούθησης του workshop.

O Δημήτρης Μπούρας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε σε διάφορες ελληνικές πόλεις. Εικόνες από τον Henri Cartier Bresson και το βιβλίο της Οριάνα Φαλάτσι για το Βιετνάμ, είχαν ισχυρή επίδραση πάνω του και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην απόφασή του να γίνει φωτογράφος. Υπήρξε φωτορεπόρτερ από το 1980 και πλέον εργάζεται ως ανεξάρτητος ερευνητής και photojournalist σε ανθρωπιστικά ζητήματα, την κοινωνική αδικία, τη φτώχεια και τον πόλεμο γύρω από τον κόσμο. Έχει καλύψει ειδικές αποστολές στην Ελλάδα, Βουλγαρία, την ΠΓΔΜ, Σερβία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, το Κοσσυφοπέδιο, Τσετσενία, Ρουμανία, Ουκρανία, Τουρκία, Αφγανιστάν, την Αίγυπτο, τη Συρία, το Ιράκ, το «Κουρδιστάν» και σε άλλες χώρες με έμφαση την Μ. Ανατολή και την Ευρασία. Στα βραβεία του περιλαμβάνονται αυτό της Διεθνούς Αμνηστίας, της Επιτροπής Prix Pictet, και τιμητικές διακρίσεις από το Pictures of the Year International. Η δουλειά του έχει παρουσιαστεί εκτενώς στην Ελλάδα και διεθνώς. Πρόσφατα διερεύνησε σημαντικά κοινωνικά ζητήματα, μέσα από ένα τριετές έργο / έρευνα, στη σημερινή Ελλάδα: τη χρήση ναρκωτικών, την έλλειψη στέγης ,τη ζωή των ατόμων με αναπηρία και τις επιπτώσεις της λιτότητας. Στην τρέχουσα έρευνα του, δουλεύει και επικεντρώνει στο Ιράκ - Συρία και Αφγανιστάν καθώς επίσης στην π. Σοβιετική Ένωση: Ουκρανία, Τσετσενία, Ναγκόρνο Καραμπάχ, Αρμενία, Ουζμπεκιστάν. Ο σκοπός είναι η συγκριτική μελέτη της νέας μορφής του πολέμου, όπως αυτός αναπτύσσεται και εφαρμόζεται: Hybrid / "undeclared war". Η εργασία (project) δεν είναι φωτορεπορτάζ / «καθημερινή είδηση». Είναι μελέτη γεωπολιτική, ανθρωπολογική, στρατηγική και τα παραδοτέα χρησιμοποιούνται από αναλυτές και πανεπιστήμια. Η παρούσα χρηματοδοτείται από το ISW (Institute for the Study of War) Washington, DC, USA, το πανεπιστήμιο TUFFTS – The Institute for Global Leadership, Boston, USA και το Cambridge University – Centre for Research in the Arts, Social Sciences and Humanities (CRASSH) Cambridge, UK.
Ο Δημήτρης κατοικεί αυτήν την περίοδο μεταξύ Αθήνας, Ελλάδας - Duhok, Κουρδιστάν / Ιράκ και Μαριούπολη, Ουκρανίας.