iDyssey

Η έκθεση του Stefano de Luigi πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Satellite Programme του Athens Photo Festival και με την υποστήριξη του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών, όπου και φιλοξενείται η έκθεση από τις 13 Ιουνίου έως και τις 15 Ιουλίου 2016.

Ο ίδιος ο Stefano de Luigi αναφέρει:

Το iDyssey είναι ένα φωτογραφικό έργο που έχει ως στόχο να συνδυάσει τα δύο άκρα του πολιτισμού μας: το παρελθόν και το μέλλον. Το πρώτο επικό μυθιστόρημα της (δυτικής) ιστορίας που μεταδίδεται μέσω των πιο σύγχρονων μέσων μαζικής ενημέρωσης: το iPhone είναι σε θέση να συνδυάσει καλύτερα τα σημερινά γεγονότα με τις ιστορίες του αρχαίου χρόνου.

Υπάρχουν διάφορες θεωρίες σχετικά με τη διαδρομή του Οδυσσέα από την Τροία προς την Ιθάκη, αλλά καμία από αυτές δεν έχει επιβεβαιωθεί μέχρι σήμερα. Αποφάσισα να ακολουθήσω το μονοπάτι που διηγείται από τον διάσημο ελληνιστή Victor Berard στο βιβλίο του "Dans le sillage d'Ulysse» (1933). Το iDyssey ακολουθεί μέρη από τη πιο κοινά αποδεκτή διαδρομή της Οδύσσειας, συμπεριλαμβάνοντας 12 στάσεις μεταξύ της Τουρκίας, της Τυνησίας, της Ιταλίας και της Ελλάδας.

Ο σκοπός του έργου είναι να περιγράψει ό,τι έχει απομείνει από ένα επικό κόσμο και πώς η Μεσόγειος, γενέτειρα του δυτικού πολιτισμού, έχει εξελιχθεί, τροποποιώντας την πτυχή και την ουσία της. Προσπάθησα, μέσα από τις ιστορίες των ανθρώπων που συνάντησα στη διαδρομή μου, να περιγράψω τόπους και πολιτισμούς από τις τρεις πλευρές μιας θάλασσας που εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει μια ιδανική γέφυρα της παράδοσης και της θρησκείας μεταξύ της Ασίας, της Αφρικής και της Ευρώπης.
Κάνοντας τη διέλευση των συνόρων των χωρών, πέρασα μέσα από την ελληνική κρίση, η οποία είναι επίσης η κρίση της ευρωπαϊκής πολιτικής, μέσω της Τουρκίας, που είναι χωρισμένη μεταξύ των φιλο-ευρωπαϊκών φιλοδοξιών και μιας ισχυρής ετεροταυτότητας, καθώς και μέσα από τις ελπίδες της Τυνησίας για την αλλαγή που την έχουν δει ως τη πρώτη που χρειάζεται, ώστε να ξεκινήσει αυτό το μεγάλο απελευθερωτικό κίνημα γνωστό ως «Αραβική άνοιξη». Ταυτόχρονα, ήταν αναπόφευκτο να αντιμετωπίσω τα μεγάλα θέματα της μετανάστευσης, τα ταξίδια της ελπίδας από την Ασία ή τη Μέση Ανατολή, το κλείσιμο των συνόρων και των επικοινωνιών. Τότε ταξιδέψα μέσα από τη νότια Ιταλία και τη μυστηριώδη γη που βρίσκεται στα χέρια των οργανώσεων της εγκληματικότητας, που τη χαρακτηρίζουν ταυτόχρονα οι θρησκευτικές γιορτές που διατηρούν ακόμη τον ειδωλολατρικό μυστικισμό τους.

Επέλεξα να πραγματευτώ και πάλι την Οδύσσεια, γιατί το παραμύθι του Ομήρου αποτελεί μια αλληγορία του ανθρώπου στον κόσμο. Ήταν εκπληκτικό το γεγονός ότι μπρεί να βρει κανείς νεωτερικότητας σε ένα τόσο αρχαίο έπος και να συνειδητοποιήσει πόσο οι περιπέτειες, ο μυστικισμός, οι μεγάλοι χαρακτήρες και οι άνθρωποι που συνάντησε ο Οδυσσέας κατά το ταξίδι του έχουν τεράστια σημεία επαφής με το σήμερα.