έκθεση φωτογραφίας του Χάρη Κακαρούχα στη Θεσσαλονίκη
Mε αγάπη στη ζώσα μνήμη του Μανώλη Ρασούλη για το έργο του και γιατί μου γνώρισε τον δάσκαλο.
«Το να βρίσκεσαι στο κενό μπορεί να είναι αποπροσανατολιστικό ακόμη και φοβιστικό. Πουθενά να κρατηθείς, καμία αίσθηση κατεύθυνσης, ούτε καν υπαινιγμός για το ποιες είναι οι επιλογές και οι πιθανότητες που μπορεί να βρίσκονται μπροστά. Αλλά αυτό ακριβώς ήταν το στάδιο της καθαρής προοπτικής που υπήρχε πριν δημιουργηθεί ο κόσμος. Ο καθρέφτης είναι άδειος από κάθε αντανάκλαση, αλλά ο καθρέφτης είναι εκεί. Η συνειδητότητα είναι κενή περιεχομένου αλλά η συνειδητότητα είναι εκεί. Όταν έρχεσαι σε μένα, έρχεσαι σε έναν άνθρωπο που έχει πολύ από τίποτε μέσα του. Την μέρα που είσαι έτοιμος να μοιραστείς το τίποτα μου, μπορείς να μυηθείς. Έπειτα λίγο λίγο εξαφανίζεσαι εντελώς. Έπειτα δεν υπάρχει κάνεις μέσα σου που ξέρει - και αυτό είναι ο μόνος τρόπος για να μάθεις. Σ’αυτήν την κενότητα η καρδιά σου είναι ανοιχτή, σ’αυτήν την κενότητα το νησί εξαφανίζεται και συ γίνεσαι η ήπειρος. Σ’αυτήν την κενότητα ο διαχωρισμός εξαφανίζεται και συ γίνεσαι το όλον. Τότε το όλον υπάρχει μέσα από σένα» - Osho.
«Πριν και μετά από κάθε αναφορά στη φόρμα και το περιεχόμενο, στις επιρροές, στην ιστορία τους, η τη θέση τους στην ιστορία του μέσου, πριν και μετά από κάθε σχόλιο κοινωνικού, ανθρωπολογικού η ψυχαναλυτικού τύπου, πριν και μετά από τη χρήση όποιου άλλου εργαλείου χρησιμοποιεί η τρέχουσα ορθολογική προσέγγιση των εικόνων αυτές οι φωτογραφίες - όπως και όλο μου το έργο - στην ουσία τους δεν είναι παρά η οπτική έκφραση μιας προσωπικής ευλαβικής ψηλάφησης του εσωτερικού μυστηριακού τόπου που μπορούμε να ονομάσουμε "κενότητα", στον οποίο αναδύεται το πραγματικό».
Χάρης Κακαρούχας