Crossroads

"Ενδύματα", δρόμος, κτήρια, μισή κούκλα βιτρίνας
· Εκθέσεις · Αθήνα // Δημοσίευση: 24 Φεβ 2017

Ομαδική Έκθεση Φωτογραφίας 15 μελών της Φωτογραφικής ομάδας του METAPolis

Η Φωτογραφική Ομάδα METAPolis σας προσκαλεί το Σάββατο, 4 Μαρτίου 2017, στις 19:30. Ο χώρος του ΜETAPolis, στον πυρήνα του ιστορικού εμπορικού κέντρου της πόλης, Στοά Καΐρη 6, από τις 4/03/2017 έως στις 18/03/2017, μετατρέπεται σε χώρο πειραματισμού για 15 από τα μέλη του που μετά από χρόνια παρουσίας στην ομάδα τολμούν να εκτεθούν με μια προσωπική δουλειά ο καθένας.

Το Σταυροδρόμι μας είναι το σημείο όπου συναντώνται δύο ή περισσότεροι δρόμοι μας…
Όλοι εμείς συναντηθήκαμε πριν μερικά χρόνια, εδώ σε αυτή την παρέα μέσα από το βλέμμα του φωτογράφου βρήκαμε κοινούς τόπους και μνήμες – πραγματικά κάθε χρονιά που πέρναγε ξανά-ταξιδεύαμε στους ίδιους κοινούς τόπους της τέχνης. Ψηλαφίσαμε μνήμες και εικόνες δικές μας και αναθεωρήσαμε το βλέμμα μας, πλουτίζοντας τη γκάμα της εμπειρίας μας.
Μοιραστήκαμε σκηνές από τόπους με σκληρό ή μαλακό φως, σε κτίσματα αλλοτινά και σύγχρονα, σε ανθρώπινες μορφές μοναχικές. Άνθρωποι που με την πραγματικότητα της αλήθειας τους μας ταξίδευσαν σε δικές μας μνήμες, παιδικές ή εφηβικές, κλεισμένες, για κάποιους από μας, στα ασπρόμαυρα άλμπουμ φωτογραφιών στο σαλόνι της μαμάς μας, σκεπασμένα με το αγαπημένο σεμεδάκι της.
Ο ρόλος της φωτογραφίας έγινε στάμπα ανεξίτηλη, έγινε η καθημερινότητά μας, έγινε κομμάτι δικό μας μοναδικό, έγινε η δικιά μας Μετάπολις.

METApolis
Ένα παιχνίδι ανάμεσα στο χρονικό «μετά» (post) και στο «ομοαναφορικό μετά» (meta). Η μετεξέλιξη της πόλης, αλλά και η ερμηνεία της μέσα από τη συγκέντρωση των επιμέρους τμημάτων της, μέσα δηλαδή από την ίδια την πόλη, από όλους εμάς. Εμπεριέχει κ ξεπερνά τον όρο Πόλη- Μητρόπολη. Αυτό είναι η Μετάπολις;
Για τον Γάλλο κοινωνιολόγο Francois Ascher η Μετάπολη είναι «η πόλη των πόλεων», «η πόλη των τόπων και των ροών», είναι η τρίτη εξέλιξη της μοντέρνας πόλης, μετά την Αναγεννησιακή Πόλη και τη Μητρόπολη της Βιομηχανικής Επανάστασης. Ένα σύνολο, λοιπόν, τόπων, έντονα αστικοποιημένων αλλά ασυνεχών, όπου η μετακίνηση ορίζεται ως καθοριστικός παράγοντας για να μπορέσει να γίνει προσβάσιμη η κατοίκηση, η δουλειά, η κατανάλωση, η διασκέδαση, οι διάφορες κοινωνικές σχέσεις, οι πολλαπλασιαζόμενες κοινωνικές ευκαιρίες. Διάσπαρτη, κινούμενη, γιγαντωμένη και ολοένα επεκτεινόμενη στην τριγύρω περιφέρεια, δείχνει να έχει ξεπεράσει το παρελθόν της, τη μητέρα μητρόπολη, όχι μόνο αρχιτεκτονικά και κοινωνικά, αλλά και σαν αστική οργάνωση. Στην Μετάπολις οι άνθρωποι ονειρεύονται κάτι που να μπορεί ν’ ανταποκρίνεται στα όνειρά τους. Κάτι που θα αλλάξει, θα μεταμορφωθεί μαζί τους κι όχι κάτι που θα επιφέρει αλλαγή σ’ αυτούς τους ίδιους σαν πράξη από μόνη της.
Για έναν φωτογράφο τι σημαίνει η Μετάπολις όμως; Ορισμοί αυστηροί, αρχιτεκτονικοί, κοινωνιολογικοί καταπιέζουν την προσωπική οπτική και παγιδεύουν το «κλικ». Ένα ύστερα μέσα από την εικόνα, ένα μετά που γίνεται τώρα και οριοθετείται μέσα σε ένα κάδρο, μια στιγμή που «πιάνεται» στο κλείστρο, ένα τοπίο που φεύγει αστραπιαία μέσα από το παράθυρο ενός τραίνου και οι εικόνες του μένουν θολές και κουνημένες, οικείες μορφές γλυκά αγκαλιασμένες στο χαρτί, η Μετάπολις είναι εδώ, είναι παντού, είναι μέσα μας…Φωτογραφίες αναμνήσεις (παρελθόν), ψευδαισθήσεις (παρόν), όνειρα (μέλλον) στροβιλίζονται σε παράλληλους χρόνους, ένα ταξίδι της πόλης στην πόλη, ένα σχόλιο της πόλης για την πόλη, μια αντανάκλαση της πόλης και η αντανάκλαση της αντανάκλασής της. Λίγα δευτερόλεπτα πριν αποτυπώνεται μια μοναδική στιγμή που όμως επαναλαμβάνεται σε ασυνέχειες, διαφοροποιημένη από το χρόνο, αναγεννημένη με διαφορετικές αποχρώσεις ανάλογα με το φως, τη διάθεση, τρυφερές διαφάνειες συναισθημάτων… που συνεχώς αλλάζουν μορφές…
Κάθε κομμάτι που συνθέτει την πόλη, καθένας από εμάς που την κουβαλάμε μέσα μας, κάθε διαδρομή της που δημιουργούμε με τα βήματά μας, κάθε τι που ζούμε, που αγαπάμε, που μισούμε, που ονειρευόμαστε, κάθε δρόμος που χάνουμε και κάθε μονοπάτι που βρίσκουμε… εικόνες από την Μετάπολις και σκέψεις είναι εδώ… η Μετάπολις είμαστε εμείς…

Παρουσιάζουν τα έργα τους:

Αλεξάκης Δημήτρης / Pornography? What pornography?
Βουβουσίρα Στεφανία / Ενδύματα
Γκουβάτσου Ελένη / Μέρες του Αυγούστου
Ζάγκος Απόστολος / Στους δρόμους του πάγου και της φωτιάς
Ιωσηφέλλης Γρηγόρης / I_Love_Athens
Κασιάρης Γιώργος / Μικρές Οπτασίες του Αστικού Μύθου
Κατσίγιαννη Κική / περι πλανήσεις ...
Κλεισούρα Χρυσάνθη-Σύνθια (Sisuko) / "Life & Death: The 33rd Metamorphosis".
Μαρκόπουλος Ορέστης / "Ο Τοξικός"
Μπογέα Μένια / Simplicity
Μπίνος Λεωνίδας / Μία κάποια κατάληξη
Τσιφτελής Γιάννης / Αθανασία…
Τσουπάκης Μάκης / Behind the shadows
Katsos Kostas / Somnium
Petropoulos Christos / Self

Η Φωτογραφική Ομάδα METApolis
Η METApolis, η Φωτογραφική Ομάδα που ιδρύθηκε το 2009, αναζητά τη δική της μετεξέλιξη της πόλης, αλλά και κάθε κομμάτι που δημιουργεί την ίδια και την αντανάκλασή της, την METApolis. Ο Εισαγωγικός Κύκλος Φωτογραφίας αποτελείται από ανθρώπους που αγαπούν τη φωτογραφία και πειραματίζονται ως παρέα, ανακαλύπτοντας τη χαρά της δημιουργίας. Οι Προχωρημένοι Κύκλοι Φωτογραφίας αποτελούνται από καλλιτέχνες, αιώνια ερασιτέχνες, που συνεχίζουν τα τελευταία χρόνια μαζί ως ομάδα να ανακαλύπτουν πτυχές της φωτογραφίας υπό την καθοδήγηση των Δασκάλων τους. Η METApolis, ένα παιχνίδι ανάμεσα στο χρονικό «μετά» (post) και στο «ομοαναφορικό μετά» (meta), είναι ένα ταξίδι ανάμεσα στα διαφορετικά «κλικ» που παγιδεύουν στιγμές … αναμνήσεις (παρελθόν), ψευδαισθήσεις (παρόν), όνειρα (μέλλον) σε παράλληλους χρόνους. Η ΜΕΤΑpolis είμαστε εμείς …