In motion2

Στη δεύτερη ατομική της έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης «Καπλανών 5», η Πόπη Τσουκάτου συνεχίζει τη φωτογραφική εξερεύνηση της κίνησης με μια έκθεση που έχει τον τίτλο In Motion2.

Η καλλιτέχνις παρουσιάζει φωτογραφίες από τις αναζητήσεις της του τελευταίου χρόνου με αντικείμενο και πάλι τον άνθρωπο σε κίνηση.

Για άλλη μια φορά η Τσουκάτου υπερβαίνει τα όρια του φωτογραφικού φακού και αποτυπώνει την κίνηση μέσα στο χωροχρόνο. Οι εικόνες της επιβεβαιώνουν το γεγονός πως η ζωή δεν είναι κάτι στατικό. Καταγράφει με το φακό της έναν κόσμο φευγαλέο, αποτυπώνοντας το εφήμερο της κίνησης μέσα από την ανθρώπινη ύπαρξη, με στοιχεία ηδονοθηρίας που προσδίδουν μια πολλαπλή ερμηνεία της εικόνας από την πλευρά του θεατή.

Γράφει στο κέιμενό του που συνόδευε την πρώτη της έκθεση, ο Steve Anchell

«... Οι φωτογραφίες της Πόπης Τσουκάτου αποκαλύπτουν την κίνηση και τον ρυθμό της ζωής, τις φευγαλέες λεπτομέρειες, τα μυστήρια που ξεδιπλώνονται σε τόπους καθημερινούς και τυχαίες στιγμές. Οι ανεπαίσθητες χειρονομίες, οι λαθραίες ματιές, το σκοτάδι που δείχνει όσα δεν δείχνει το φως, είναι σύμβολα που επαναλαμβάνονται στις φωτογραφίες της και μας επιτρέπουν να αναγνωρίσουμε σ’ αυτές τον ίδιο τον εαυτό μας, να τον δούμε σ’ εκείνες τις στιγμές του προσωπικού βίου που δεν φυλάγεται και δεν επαγρυπνεί».

Πόπη Τσουκάτου
Η Πόπη Τσουκάτου γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η ενεργή συμμετοχή της στα κοινωνικά και πολιτικά κινήματα ξεκίνησε από τα φοιτητικά χρόνια και συνεχίστηκε όταν εργάστηκε στην Εμπορική Τράπεζα όπου δραστηριοποιήθηκε ως εκλεγμένο στέλεχος στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Παρακολούθησε σεμινάρια για τα ΜΜΕ στο Birkbeck University of London. Εργάστηκε ως σύμβουλος επικοινωνίας στον ιδιωτικό τομέα.
Η ενασχόληση με την φωτογραφία ξεκίνησε ως χόμπυ. Στην συνέχεια έκανε μαθήματα στο «Φωτογραφικό Κύκλο» του Πλάτωνα Ριβέλλη και στο International Centre of Photography της Νέας Υόρκης.
Ξεκινησε με μαυρόασπρες φωτογραφίες που απεικόνιζαν κομμάτια της ελληνικής πραγματικότητας και συνοδεύονταν από κείμενα που συμπλήρωναν την εικόνα με ιστορικά και αφηγηματικά στοιχεία.
Από το φιλμ πέρασε στην ψηφιακή έγχρωμη και μαυρόασπρη φωτογραφία με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό την θολερότητα της εικόνας και την επικέντρωση στον άνθρωπο.