ChinaTown

Με ιδιαίτερη χαρά η iFocus Gallery ανοίγει τις πόρτες της και φιλοξενεί την έκθεση φωτογραφίας του Δημήτρη Μέλλου με τίτλο ChinaTown, στη Στοά της Όπερας στο κέντρο της Αθήνας.

Εγκαίνια: Κυριακή 11 Φεβρουαρίου, στις 19.00

ChinaTown

Η κινέζικη συνοικία (Chinatown) είναι ίσως η μόνη γειτονιά στο Μανχάτταν που κρατάει ακόμα μια ατμόσφαιρα που θυμίζει το παρελθόν της Νέας Υόρκης: μιας πόλης που δεν ήταν αποστειρωμένη και πολυτελής όπως σήμερα, αλλά πολύ πιό ωμή, πολύβουη, χαοτική, βρώμικη, μια πόλη των μεταναστών και της εργατικής τάξης.

Η Chinatown περιλαμβάνει τμήματα της Lower East Side, της κατ’ εξοχήν συνοικίας των μεταναστών από τη Νότια και Ανατολική Ευρώπη στο γύρισμα του 20ου αιώνα. Οι σημερινοί μετανάστες από την Κίνα έχουν πάρει την θέση των Ιταλών, Ανατολικοευρωπαίων, Εβραίων, και άλλων προ εκατονταετίας φτωχών μεταναστών, στις ίδιες φτηνές πολυκατοικίες. Παρελθόν και παρόν αναμινγύονται στην Chinatown, αλλά δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα ισχύει αυτό. Ήδη ο χαρακτήρας της γειτονιάς έχει αρχίσει να αλλοιώνεται, και πολλά κτήρια κατεδαφίζονται, μαγαζιά κλείνουν, και αντικαθίστανται από μοδάτα ξενοδοχεία, μπουτίκ, καφέ, και άλλα δείγματα “ανάπτυξης”.

Άρχισα να φωτογραφίζω στην Chinatown πριν χρόνια, ελκόμενος από την ιστορία της αλλά και από την ενέργεια και τη ζωντάνια που αποπνέει. Μου θύμιζε το ιστορικό κέντρο της Αθήνας, την κεντρική αγορά και τους γύρω δρόμους. Συν τω χρόνω όμως η δουλειά μου άρχισε να τροφοδοτείται όχι μόνο από την περιέργεια και το ενδιαφέρον για το παρόν της γειτονιάς, αλλά πρωτίστως από μια αγωνία για το τι μέλλει γενέσθαι, για το πόσο ακόμη η Chinatown θα καταφέρει να κρατήσει τη μοναδική φυσιογνωμία της πριν μετατραπεί απλά σε τουριστική ατραξιόν και σκιά του παλιού εαυτού της. Η δουλειά αυτή λοιπόν διακινείται από μια προαναγγελθείσα νοσταλγία. Η φωτογραφική πράξη μου παρέχει την απατηλή παρηγοριά πως συντηρώ κάποια ψήγματα του παρόντος μετουσιωμένα σε ένα μέσο που δεν μπορεί να αγγίξει η πάροδος του χρόνου.

Προσπάθησα στις φωτογραφίες αυτές να συγκεράσω το κίνητρο της αντικειμενικής αποτύπωσης και τεκμηρίωσης με την αισθητική και τη μεθοδολογία της φωτογραφίας δρόμου. Δεν επέλεξα μια πιό καθαρά ρεπορταζιακή προσέγγιση, γιατί με ενδιαφέρει η διακριτική καταγραφή της ζωής καθώς εκτυλίσσεται, όσο το δυνατόν πιό ανεπηρέαστη από την παρουσία του φωτογράφου. Ελπίδα μου είναι ότι οι φωτογραφίες αυτές μεταδίδουν στο θεατή την αίσθηση ότι βρίσκεται και εκείνος εκεί, τριγυρίζοντας στα στενά της Chinatown και ρουφώντας λαίμαργα με τη ματιά του την ομορφιά και την ποίηση της καθημερινότητας.

Λίγα λόγια για τον Δημήτρη Μέλλο

Ο Δημήτρης Μέλλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Τα τελευταία χρόνια ζει στη Νέα Υόρκη, όπου εκπόνησε διδακτορικό στην κλινική ψυχολογία. Μετά από σύντομη ενασχόληση με τη φωτογραφία τη δεκαετία του ’90 ενόσω ήταν μέλος του Φωτογραφικού Κύκλου, σταμάτησε να φωτογραφίζει για ένα μεγάλο διάστημα. Άρχισε πάλι να φωτογραφίζει συστηματικά γύρω στο 2008.

Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, τα Γιάννενα, και την Canberra της Αυστραλίας, και έχει λάβει μέρος σε ομαδικές στην Αθήνα, τη Βαρκελώνη, το Λονδίνο, το Βερολίνο, τη Νέα Υόρκη, το Σαν Φρανσίσκο, και άλλες πόλεις.

Η δουλειά του έχει αποσπάσει πολλά διεθνή βραβεία και τιμητικές διακρίσεις.

O Δημήτρης είναι επίσης μέλος της διεθνούς ομάδας φωτογράφων δρόμου VIVO.