Το νερό που δεν κοιμάται

Οι εικόνες είναι από τις περιοχές Μεσολογγίου, Αιτωλικού, Κοτυχίου και πιο συγκεκριμένα από τη ζωή στα ιβάρια. Ο όρος ιβάρια, έχει τη ρίζα του στην ιταλική γλώσσα, μαρτυρώντας όχι μόνο τις πολιτιστικές ανταλλαγές, αλλά και την παρουσία Iταλών τεχνητών στην περιοχή (vivere που σημαίνει ζειν=> βιβάρια => διβάρια ή ιβάρια). Επίσημα αναφέρεται σαν «φυσικό ιχθυοτροφείο».

Το υλικό συγκεντρώθηκε με επισκέψεις και παραμονή στις περιοχές κατά τα δύο προηγούμενα έτη. Η προσέγγιση του θέματος διαφοροποιείται από την απλή καταγραφή της υπάρχουσας κατάστασης ως προς το ότι επιχειρείται μια εσωτερική αποκωδικοποίηση του περιβάλλοντος και των συναισθημάτων που βιώνουν οι άνθρωποι που ζουν σε αυτά είτε ως επαγγελματίες είτε ως επισκέπτες. Οι ιδιαίτερες συνθήκες διαβίωσης δρουν ως καταλύτης αναπροσαρμογής της πραγματικότητας μέσω της φαντασίας.