Refugee Routes

Το Athens Photo Festival 2016 συνεχίζεται έως την Κυριακή 31 Ιουλίου στο Μουσείο Μπενάκη (Κτήριο Οδού Πειραιώς), αποτελώντας για ακόμα μια φορά τη μεγάλη γιορτή της φωτογραφίας στην Ελλάδα. Οι εκθέσεις του φεστιβάλ αναπτύσσoνται στους δυο ορόφους του μουσείου και αρθρώνονται μέσα από αυτοτελείς ενότητες που διασταυρώνουν φωτογραφικά έργα 85 σύγχρονων δημιουργών από 26 χώρες, οπτικοακουστικό υλικό και φωτογραφικά βιβλία, ενισχύοντας τόσο τον καλλιτεχνικό όσο και τον κοινωνικό διάλογο.

^{Δημήτρης Κοιλαλούς
Caesura / Όσο κρατάει μια ανάσα}

Στο πλαίσιο του κεντρικού προγράμματος του φεστιβάλ, περιλαμβάνεται και η εκθεσιακή ενότητα Refugee Routes. Οι καταγεγραμμένες διαδρομές των προσφύγων στον παγκόσμιο χάρτη είναι συχνά τεθλασμένες, ο χρόνος που απαιτείται για την τελική μετεγκατάσταση είναι αόριστος και η αφομοίωσή τους δεν είναι ποτέ δεδομένη. Στη συγκεκριμένη ενότητα, η video εγκατάσταση της Leila Alaoui εξερευνά τις εμπειρίες των Yποσαχάριων προσφύγων στο ταξίδι προς τις ευρωπαϊκές ακτές και στον καταυλισμό Choucha o Samuel Gratacap καταγράφει τη δυσμενή αντιμετώπισή τους. Η Μυρτώ Παπαδοπούλου τους συναντά στη Σμύρνη, όπου οι «διευκολυντές μετανάστευσης» κερδοσκοπούν εις βάρος τους. Ως κύρια χώρα υποδοχής, η Ελλάδα τοποθετείται στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος και φωτογραφίζει στις παραλίες της, αυτή τη φορά και ανθρώπους χωρίς καμία τουριστική διάθεση. Η άφιξη και οι διαδρομές τους μέχρι τα σύνορα καταγράφονται από τον Γιώργο Μουτάφη, τα πλάνα του Νίκου Πηλού φωτίζουν την παραμονή στην Κω και στην Ειδομένη, ο Δημήτρης Κοιλαλούς εικονοποιεί σε πορτραίτα την εσωτερική μεταβατική κατάσταση. Αποκλεισμένοι σε χώρο προσωρινής διαμονής στην ιταλική πόλη Pozzallo, οι ήρωες της Sofie Amalie Klougart βιώνουν την πρώτη επαφή τους με την Ευρώπη, και στη «Ζούγκλα», την τεράστια παραγκούπολη που είχε στηθεί στο Καλαί, δίνονταν σε πρόσφυγες μαθήματα ταχείας ενσωμάτωσης που ζωντανεύουν μέσα από το φακό της Isabelle Arvers.

^{Aida Silvestri (UK)
Even this will pass}

Η Aida Silvestri απεικονίζει τις διαδρομές και τις εμπειρίες τους από την Ερυθραία στο Ηνωμένο Βασίλειο, η σχέση μεταξύ πατρίδας, τοπίου και ταυτότητας των γηγενών της Ρουάντα στην Ευρώπη αποτυπώνονται από τη Miia Autio, όταν η Andrea Gjestvang εστιάζει σε έναν δεύτερο στην ουσία εκτοπισμό, καταγράφοντας τον επαναπατρισμό εφήβων από τη Νορβηγία. Mε τα χαραγμένα πορτραίτα, ο Sam Ivin αποτυπώνει την απώλεια ταυτότητας που βιώνουν πολλοί από εκείνους που ζητούν άσυλο, και τέλος, στα ψηφιακά τροποποιημένα βίντεο της Lia Sáile βλέπουμε τη διαδικασία διέλευσης των προσφύγων στα σύνορα μεταξύ Μεξικό και ΗΠΑ.

^{Andrea Gjestvang (NO)
Return
Με την υποστήριξη της Νορβηγικής Πρεσβείας & του Νορβηγικού Ινστιτούτου στην Αθήνα}