Ο ήχος της σιωπής

Τοπία της ψυχής, σπασμένα κομμάτια της μνήμης που είναι θαμμένα στα όνειρα που έχουν χαθεί, σκεπασμένα από τη σκόνη της λήθης. Όπως και στα όνειρα, τα όρια ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό χάνονται. Εκεί συνυπάρχουν το λογικό με το παράδοξο, η βεβαιότητα των αισθήσεων με την παραίσθηση. Γεννήματα της φαντασίας που φτιάχνει εικόνες στο σκοτάδι και ακούει ήχους μες στη σιωπή. Ταξιδεύεις αναζητώντας τα «τοπία» των χαμένων ονείρων.

Όμως, είναι δύσκολο να ξαναβρείς τις διαδρομές που ακολούθησες σ΄ αυτήν την πορεία.  Έτσι και αλλιώς, δεν ήταν ευθεία. Αυτό που ανακαλύπτεις είναι αταίριαστο μ΄ αυτό που έχεις στο μυαλό σου ως δεδομένο. Τι είναι «πραγματικό»; Τελικά, μια εικόνα έχει να κάνει λιγότερο με την αντικειμενική κατάσταση που περιγράφει και περισσότερο με το πώς την ερμηνεύεις υποκειμενικά.

Τάσος Χίος
Γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά μεγάλωσε στον Πόρο Τροιζηνίας. Σπούδασε Κοινωνικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και έχει πτυχίο Κοινωνιολογίας. Από το 1991 μένει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη.
Με τη φωτογραφία ασχολείται 26 χρόνια. Το Γενάρη του 2009 έκανε τη δεύτερη ατομική έκθεση στην πινακοθήκη του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Θέρμης. Συμμετείχε επίσης και σε ομαδικές εκθέσεις που έγιναν στα πλαίσια εκδηλώσεων φωτογραφικών διαγωνισμών, καθώς και στην ομαδική έκθεση της φωτογραφικής ομάδας «Kλίκερς». Έχει συμμετάσχει σε διαγωνισμούς φωτογραφίας, στους οποίους έτυχε διάφορες διακρίσεις (βραβεία, επαίνους, αναρτήσεις). Το 2010 συμμετείχε σε ομαδική έκθεση στα πλαίσια της Photobiennale, που διοργανώνει το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.

Σε συνεργασία με το Καφέ Ιδέες